In Westerwolde werken we met een enthousiaste groep vrijwilligers. Die zijn voor ons onmisbaar!  Ze werken mee in het beheer van de natuurgebieden, laten kinderen en volwassenen de natuur beleven tijdens excursies of activiteiten, inventariseren flora en fauna of doen promotionele taken of nog andere vrijwilligerswerkzaamheden. Met de inzet van vrijwilligers kunnen we extra werk uitvoeren!  De vrijwilligers zijn belangrijke ambassadeurs voor ons werk en van onze organisatie.

Eén van die vrijwilligers is Henk Drenth. Hieronder schrijft hij over zijn vrijwilligerswerk in Westerwolde. De titel heeft hij overigens zelf bedacht. Ik zou niet durven!

Boswachter Anneke

Met mijn maatje Hans Wanders ben ik nu sinds een jaar of 4 werkzaam in de buitendienst van Staatsbosbeheer. Meestal op de dinsdagen zijn wij met z’n tweeën “in het veld” bezig met zaken die alleen maar in de buitenlucht kunnen gebeuren. Buiten onze vaste taken om, wordt er altijd wel weer iets ontdekt wat “het duo Knabbel en Babbel” mooi kan opknappen. Dat doen wij dan ook graag.

Meestal trekken we er met een bekend groen autootje op uit, met de achterbak vol gereedschap, variërend van schoppen, zagen, hamers, verfgereedschap, grondboren, paaltjes en vuilniszakken. U roept, wij nemen mee.

Westerwolde heeft de argeloze toerist veel moois te bieden: wandelroutes, fietsroutes, ruiterpaden, elk soort toerist of je nu ridder te voet, te fiets of te paard bent, wil graag zijn eigen paadjes. Dus geen ruiters op fiets en wandelpaden. Iedereen moet ruimte laten voor de ander. Je schrikt je natuurlijk als wandelaar of fietser lam als er opeens een paard van achteren komt aandaveren. Het is ook in het natuurverkeer: Leven en Laten Leven.

Een van onze leuke werkzaamheden is het verwijderen van opslag uit vennetjes. Dennetjes en berkjes die, als je ze laat gaan een ven kunnen doen verlanden. We lopen dan met plankjes onder de voeten door het Hoogveen gebied en halen de genoemde opslag er uit.

https://www.facebook.com/staatsbosbeheergroningen/videos/vb.132577690254182/484637891714825/?type=2&theater

Verder ruimen we veel onnodige en gammele afrasteringen op. En plaatsen weer nieuwe palen, met soms wel 6 draden, die bv ook weer onder stroom gezet kunnen worden.

Zoals gezegd onderhouden wij ook wandelroutes. U kent allemaal wel de paaltjes met afgeschuinde kop, die de looprichting aangeven. Rode, groene, blauwe, en gele paaltjes, die in meerdere plaatsen zijn uitgezet en mits deze paaltjes er maar gewoon staan en vooral blijven staan, de wandelaars een ongestoorde en mooie route garanderen door de mooie Westerwoldse natuur.  De verschillende soorten van Natuurweggebruikers gaan in sommige gevallen niet even vriendelijk met elkaar om. Zo klagen weggebruikers op de fiets wel eens, dat er zomaar paaltjes verdwijnen en dat we weer in aktie moeten komen om dat te herstellen. Wij zijn van de wandelroutes, wij reageren op vragen van wandelaars als er weer eens iets weg is of onduidelijk. We gaan een paar keer per jaar alle wandelroutes bij langs, kijkend door de ogen van een wandelaar. Niet om de 100m een paaltje aanbrengen, je zou er kleurenblind van worden, natuur moet je opsnuiven, alle zintuigen op scherp zetten en dan maar genieten. Natuur vraagt ook om wat eigen initiatief. Maar steeds moet de achterliggende gedachte bij ons zijn: mensen moeten niet verdwalen, hoe gek dat ook mag klinken, in een toch redelijk beperkt gebied. Maar moeten, weer thuis gekomen kunnen zeggen ‘Westerwolde, dat gaan we eens vaker bekijken, daar gaan we weer naar toe’.

Of je nu bijvoorbeeld naar het Engbert Drenthbos in Vriescheloo gaat, naar de Wedderbergen, de Kiebaarg bij Onstwedde, naar Ter Borg met zijn mooie heidevlakte met schotse hooglanders, een schaapskudde en vennetjes, Roelagerbos bij Ter Apel, overal moet de wandelaar, de fietser en de ruiter tot de unieke slotsom komen:

“Er gaat niets boven Groningen, maar Westerwolde maakt het verschil”.

Henk Drenth, vrijwilliger Staatsbosbeheer beheerseenheid Westerwolde