Frank Haven, Boswachter ecologie, is werkzaam in de provincie Flevoland voor Staatsbosbeheer. Hij is veel in het veld en ziet daarmee ook veel van de natuur. Frank vertelt ons met regelmaat waar we op kunnen letten wanneer we buiten de benen strekken. Elke maand vertellen we een klein stukje wat er de afgelopen maand is gebeurd omtrent de ecologie in onze Flevolandse bossen en waar we op moeten letten de komende tijd.

Inmiddels hebben we de eerste warme dagen met volop zon gehad en zijn de lentekriebels voelbaar in de natuur. De vogels zingen hun mooiste lied, de eerste zwaluwen vliegen boven de wijken, de lammetjes huppelen weer in de wei en de meeste bomen staan mooi te bloeien.

Vele (soorten) vogels hebben hun overwinteringsgebieden in het zuiden ingewisseld om zich voort te planten in onze bossen. Verschillende soorten hebben een reis van honderden kilometers erop zitten om juist hier voor nageslacht te zorgen. En wanneer dit is gelukt keren ze weer terug naar het zuiden, maar waarom doen ze dat? De grote reden hiervoor is eigenlijk heel simpel: voedsel! In het voorjaar en in de zomer is het voedselaanbod voor de vele insect-etende vogels hoog en in hun overwinteringsgebieden juist laag. Ook speelt de dichtheid van struweel, bos en moerassen een grote rol voor de migratie van de vele soorten, dit bied nestbescherming tegen predatoren.

Momenteel is de eerste bulk aan zomergasten weer terug in onze bossen. Zo hoor je nu veel zwartkoppen maar ook de nachtegaal, rietzanger en de blauwborst. Later deze maand eind-(april en begin mei) komen de echte Afrika-gangers terug zoals de zomertortel, spotvogel en de wespendief.

Huismussen van het bos

Vogels die geen honderden kilometers afleggen en die relatief plaats trouw zijn zoals adulte (volwassen) zeearenden en kruisbekken zitten al op de eieren en hebben wellicht al jongen. Het gaat dus hard!

Ook bij de kriebelbeestjes kriebelt het

Het voorjaar barst niet alleen uit zijn voegen bij de vogels, ook de insecten zijn actief. Een echte voorjaarssoort is het oranjetipje, als een van de eerste vlindersoorten vliegen ze uit en zijn rond midden mei alweer klaar met vliegen. De naam zegt het al het vlindertje is goed te herkennen aan de oranjetipjes op de vleugels (zie foto). Echter hebben alleen de mannetjes de oranjetippen op de vleugels, de vrouwtjes hebben zwarte vleugelpunten en hebben een dikkere vleugelstip.

Het oranjetipje legt zijn eitjes af op de pinksterbloem, dit wordt een waardplant genoemd. De pinksterbloem is ook een echte voorjaarssoort, die als een van de eerste bloemen opkomt en rond mei weer verdwijnt. Dus we hebben nog even om te genieten van het oranjetipje en de pinksterbloemen voordat we weer een jaar moeten wachten.

Ook op andere bloeiende bomen en planten komen veel insecten af, de echte voorjaarsbeestjes. Rondom de voorlanden waar openzandplekken liggen krioelt het momenteel van de zandbijen. Zandbijen zijn solitaire bijen, dat wilt zeggen dat ze niet 1 nest hebben waar ze allemaal leven. Maar een eigen nestje hebben in het zand die ze zelf uitgraven. Meestal liggen er verschillende nesten naast elkaar waardoor het lijkt alsof ze altijd samen leven. De gravende bijen zijn alleen actief bij zonnig weer, bij regenachtig weer zitten ze onder de grond. Zandbijen leven net als andere soorten bijen van nectar, dit nemen ze aan hun poten mee naar hun nest.

Op de voorlanden komen veel verschillende soorten voor, dus mocht je over de voorlanden lopen sta even stil bij de open zandplekken om even te genieten van de verschillende soorten zandbijen.