De historische verenigingen van Appelscha en Diever hebben onlangs drie gedenkplaten geplaatst in het Drents-Friese Wold. Op een van de paneeltjes, die is geplaatst bij de uitkijktoren van de Kale Duinen, is te lezen hoe tijdens de Tweede Wereldoorlog het Drents-Friese Wold bescherming bood aan mensen die op de vlucht waren voor de Duitse bezetter. De toenmalige boswachters van Staatsbosbeheer speelden een belangrijke rol bij het verbergen van de onderduikers. Ook werden er nog twee andere gedenkplaten geplaatst die de herinneringen aan de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog levend houden.

Diverse diersoorten overwinteren graag in bunkers, in alle rust. Veel bunkers in de duinen zijn dan ook speciaal ingericht voor vleermuizen, vlinders en andere insecten. Bezoek van mensen tijdens de winterslaap werkt verstorend, daarom sluiten we de bunkers af.

Niet al het erfgoed in Nederland is een bron van trots of mooie herinneringen. Toch biedt ook dit erfgoed zoals de bunkers bij De Punt, naast de beladen geschiedenis, een decor voor mooie verhalen, los van leed en angst. Tijdens de Open Monumentendag bent u hier van harte welkom. U kunt een rondleiding krijgen door het bunkercomplex of ’s avonds met de boswachter mee op zoek naar vleermuizen.

Fort Pannerden Onder een dikke laag rivierklei, begroeid met gras en unieke stroomdalplantjes, ligt een gebouw van wel vijf verdiepingen. Fort Pannerden. Het is gebouwd op een strategisch punt, namelijk waar de Rijn zich splitst in de Waal en het Pannerdensch Kanaal. Lange tijd was het buiten gebruik en vervallen, maar dat is nu anders. Nieuw […]

Deze keer een gastblog van Hennie Bouwhuis uit Haarle. Hij vertelt over de Grote Koningsbelt en de koepel.

ANLOO – Vorig jaar is een grote groep vrijwilligers van de Vereniging Historisch Anloo bezig geweest met de opgraving van een onderduikershol uit de Tweede Wereldoorlog. Deze lag in de dichte dennen-begroeiing in het Evertsbos. Bij ontdekking van het hol door de Nazi’s konden 5 van de 8 onderduikers ontsnappen. Het hol werd opgeblazen en de 3 opgepakte […]

Op een mooi stukje van Nationaal Park De Meinweg ligt bij Rijksmonument begraafplaatskapel St. Ludwig een bijzonder grafmonument van een Noorse piloot uit de tweede wereldoorlog. Tot onze spijt was de grafsteen deze zomer door een val beschadigd geraakt. Afgelopen tijd is er hard gewerkt om het grafmonument te restaureren en in zijn oude staat terug te brengen.

In de Mariapeel is een monument geplaatst ter nagedachtenis aan de neergestorte vliegtuigen en hun bemanning tijdens de Tweede Wereldoorlog

Het jaar 2024 is het jaar van het bos. Een bos is een complexe, soms onverwachte, soms ondoorzichtige samenwerking waarin ruimte is voor vele soorten en met onze hulp soms zelf nog wat meer. Maar soms vertelt een enkele boom in een bos een verhaal dat keer op keer verteld moet worden. De Hitlerboom in Het Haagse Bos is daar een voorbeeld van. Want zonder het verleden te herdenken raken we verdwaald in de waanzin die ontspruit uit het idee dat in tegenstelling tot samenspraak en samenwerking een grote leider ons zal verlossen van onze problemen.

Muisstil luisteren de kinderen naar de 83-jarige vrouw. Ik ook. Haar verhaal lijkt uit een tijd van zo ver weg, maar door haar aanwezigheid tegelijkertijd zo dichtbij! Het is 3 maart 2015. De oorlog is 70 jaar geleden en dat brengen we in herinnering in het Haagse Bos, in samenwerking met Stichting 3 maart ‘45. Allereerst wordt een route met als thema ‘de oorlog’ door de wijk Bezuidenhout en het bos geopend. Daar zijn ook vele wijkbewoners voor uitgenodigd en zes klassen van een school uit de wijk. De schoolkinderen krijgen vervolgens een excursie over de Tweede Wereldoorlog aangeboden in het Haagse Bos. Maar een oudere vrouw neemt het woord en de kinderen hangen aan haar lippen.

Door gastblogger vrijwilliger Monique van den Bogert en boswachter Jenny van Leeuwen Een aantal jaar geleden werd ik uitgedaagd om onvoorbereid 5 kilometer hard te lopen in het Haagse Bos tijdens een hardloopmanifestatie. Dat moest te doen zijn, dacht ik. Maar tijdens het tweede gedeelte in richting van de Grote Vijver kreeg ik het zwaar. Tot […]