“Als je niets doet, wordt alles bos.” Dat zeggen we als boswachters wel vaker. Is dat erg? Wel als je daarmee een belangrijk leefgebied kwijtraakt van soorten zoals bijvoorbeeld de tapuit. Daarom wordt er gewerkt op de heide om de strijd met boompjes en grassen aan te gaan. Zo worden er boompjes gezaagd, getrokken en uitgestoken door vele vrijwilligers, aannemers en enthousiastelingen die het bijzondere heide- en stuifzandlandschap met ons open houden. Binnenkort krijgen we extra ondersteuning uit een, voor het Drents-Friese Wold, nieuwe hoek.

Als boswachter maak je vreemde dingen mee. Emoties volgen elkaar soms snel op. Zo ben je blij met een nieuwe ontdekking. En vervolgens word je geconfronteerd met een triest bericht. Dan zit je naar een confronterende foto te kijken. Dan besef je weer dat de balans tussen bescherming en beleving een dun draadje is.

Terwijl de tapuiten net beginnen met broeden, vliegen de eerste jonge boomleeuweriken op Aekingerzand bijna uit. Overal in het gebied liggen nu nauwelijks beschermde nestjes op de grond, maar dankzij de nieuwe bebording en intensieve bescherming en voorlichting gaat het de goede kant op met deze kwetsbare grondbroeders.

Na een periode van kou en sneeuw, is het weer nu al twee weken heerlijk voorjaarsachtig. Daarmee gaat voor een aantal vogels ook het broedseizoen van start. En dat broeden doen sommige soorten, zoals de boomleeuwerik en veldleeuwerik, steeds vroeger. Er wordt nu met name door de boom- en veldleeuweriken al weer volop gezongen en gebaltst. Reden voor Staatsbosbeheer om op het Aekingerzand de periode van het broedseizoen aan te passen.