Wat ik zo leuk vind aan mijn werk is het in contact zijn met een grote diversiteit aan mensen, ieder met een eigen verhaal, vraag of behoefte. Er zijn dagen bij dat ik het ene moment op pad mag met een groep (school)kinderen om vervolgens in overleg te zijn met een burgemeester. Hele verschillende gesprekken en beiden zeer leuk en inspirerend. Net als het overleg met de collega’s of bijvoorbeeld de overkoepelende organisatie voor paardenroutes, de vrijwilligers, dorpsbelangen, evenementenorganisatoren…

Veel gepraat dus in tegenstelling tot het beeld wat men vaak heeft bij een boswachter. Belangrijk vind ik om de verbinding te blijven zoeken, met elkaar in gesprek te zijn, te kijken naar mogelijkheden en/of hoe je elkaar kunt vinden. Zélfs of misschien juist als de belangen tijdens een gesprek op het eerste gezicht wat uit elkaar liggen. Zo is het een variatie aan personen en functies die mijn agenda vullen.

Theater in het donkere bos?

Begin april werd uit een verrassende en voor mij nieuwe hoek contact gezocht.

De telefoon gaat..
Met Lysander van Oossanen, boswachter Staatsbosbeheer.
Hey! Met Leander Breen van Roestvrij theater.
Goedemorgen! Vertel waar kan ik je mee helpen?
Ik heb een ontzettend vet idee en wil dat graag aan je voorleggen.

Leander kwam bij mij met het idee om het bos tot leven te laten komen middels een audio en lichtinstallaties. Een magische wandeling door het donker waar de bewoners van het bos aan het woord komen.

Ik citeer:
“Een plek waar je langzaam went aan het donker en er een nieuwe wereld voor je opengaat. Kijk met je oren en luister met je ogen. Wij laten jou door de bomen het bos zien. Ga mee op avontuur en geniet van verrassende verhalen uit het bos. Laat je leiden door de (eigen)wijze uil, hoor hoe bomen met elkaar communiceren, wat schimmels bezighoudt en hoe de ree het bos ontdekt. Bijzondere lichtinstallaties zullen jou en de verhalen begeleiden.

In eerste instantie schrik ik en zie allerlei bezwaren: grote groepen mensen in het donker in het bos, grootse lichtbronnen en geluidseffecten die nog te horen zullen zijn aan de andere kant van het Drents-Friese Wold. Die impact op de natuur moet wel groot zijn…
Maar ik zie ook kansen. Om het verhaal te vertellen en de mensen een unieke beleving mee te geven.

Ieder moment in het bos is mooi

Iedereen heeft zo een eigen beeld van een ideale plek waar ze willen wonen. Ik ben in de gelukkige omstandigheden dat ik zelf op mijn droomplek woon aan de rand van het bos. Een bos die ik op mijn duimpje ken en waar ik graag ben. Elk moment van de dag heeft iets speciaals en geeft het bos een ander gezicht.

In de ochtend met de opkomende zon zie je flarden lichtbundels schijnen door de grote bomen heen. Waar dauw en soms de regendruppels oplichten alsof er duizenden lichtjes hangen in de bomen. Waar het bos ontwaakt, klaar voor een nieuwe dag.

Op zo’n zonnige dag zie ik hoe de zon speelt met het licht en alles verwarmt en kleur geeft. Ik voel me gelukkig en kan me helemaal verliezen in de kleinste details van de natuur met al zijn pracht maar ook met imperfecties. Niet alles is puntgaaf en perfect om ons heen. De kunst is te blijven kijken naar de schoonheid en te waarderen wat er is. Vaak gunnen we ons deze tijd niet.

Het donkere bos

Het bos in het donker ervaren geeft weer een totaal andere beleving. Het heeft iets unieks. In het donker ben ik me meer bewust van mijn omgeving. Er zit een soort vertraging in. Alsof je niets wil verstoren. Je gaat heel bewust lopen en voelen. Je zintuigen gaan in het donker beter hun best doen. Op sommige plekken ruik je het bos echt goed. Een heerlijke oergeur, heel anders dan overdag, snuif ik in mij op terwijl mijn oren zich meer spitsen. De nachtelijke geluiden zijn echt speciaal. Het geritsel van blaadjes, het gepiep van de spitsmuizen, de uil die vanuit de verte krast… Maar ook de stilte en de eindeloze sterrenhemel die op de open plekken in het bos te bewonderen zijn, zijn onderdeel van de nacht.

De kans om echt in een donker bos te lopen, krijg je niet zo vaak als je niet zelf een stuk bos bezit of er in werkt, zoals ik. Na zonsondergang is het normaal niet toegestaan het bos te betreden. Al zou ik heel graag  de mensen de ervaring van het bos in het donker willen meegeven en ze meenemen in dat wat het voor mij zo speciaal maakt.  En toen was daar dat telefoontje…

Een vernieuwende samenwerking

Een uitdaging waar ik vaker voor sta is om de verbindende factor te zijn tussen verschillende partijen. Om een vertaalslag te maken van de één naar de ander. Bij deze vraag zag ik de uitdagingen, maar ook zeker de kansen. Samen met ons team hebben wij gekeken naar de mogelijkheden en hebben daar een weg in gevonden.

En daar ben ik trots op! Ondersteund waar mogelijk bij het verstrekken van informatie, het helpen vormgeven van de inhoud van personages en het zoeken naar een weg waarin het bos in de spotlight komt te staan, maar niet op een manier waarop zij en de bewoners er overlast van ervaren. We zitten toch aan de rand van een groots en beschermd natuurgebied met bijzondere dieren en planten. Het was af en toe schakelen voor Leander, waarin ik het enthousiasme toejuich en geniet van de grootste prachtige beelden die hij voor zich ziet, maar waarin het subtiele en de beleving uiteindelijk overheersen.

Grootse lichtprojecties en een vol live orkest hebben de eindproductie niet gehaald. Wat het eindelijk wel is geworden?
Kom ‘Het Schitterende Bos’ zelf ervaren tussen 14 en 29 oktober. Meer informatie over het project en de ticketverkoop zijn hier te vinden. Ook is het mogelijk als vrijwilliger mee te helpen aan ‘Het Schitterende Bos’. Lijkt het je leuk om er samen een succes van te maken? Klik dan hier voor meer informatie of om je gelijk aan te melden.

Kijk met je oren, luister met je ogen, waan je in stilte en laat je opgaan in de duisternis terwijl je kennismaakt met het bos zoals je het nog nooit ervaren hebt.

Ik hoop dat jij er minstens zo van geniet als ik.