Een dumping die ik niet nog een keer wil meemaken
Dood gras, struiken met bruine bladeren en een sterke penetrante geur die je niet met een levendig bos associeert. Dit troffen we afgelopen week aan op twee locaties in het hart van het Drents-Friese Wold toen we afgingen op een melding van een vieze doordringende geur langs een bospad. Eenmaal ter plaatse zat de schrik er goed in en schiet er gelijk van alles door mij heen. Dit is een nieuw soort dumping maar waar hebben we hier mee te maken? Wat is de impact op de vegetatie hier, op de waterkwaliteit? Wat is het effect op korte termijn en lange termijn? Kan ik hier eigenlijk zo staan en is het veilig voor de wandelaars die hier langskomen? Ik zie de rijpe bramen hangen achter de dode vlek, wat als men die eet? Wat als een hond langsloopt en zijn neus erin steekt en diep snuift?
Een nieuwe situatie
Het blijkt al gauw dat het om chemische vloeistoffen gaat. De RUD stelt op basis van geur vast dat het gaat om amfetamine, drugsafval dus. Voor ons als boswachters een nieuwe situatie. Van tv ken ik de beelden van (lekkende) vaten die uit een busje zijn gegooid en zo in de natuur terechtkomen. Hier stond niets tastbaars. Drugsdumping was dus niet het eerste waar ik aan dacht. Zat het maar in vaten. Dan hadden we het nog relatief eenvoudig op kunnen ruimen. Nu was alles reeds de bodem in gelopen met de nodige natuurschade als gevolg.
Dumpingen zien we genoeg
Nu verbaas ik me wel vaker over dumpingen die ik tegenkom in het bos. Van dat weggegooide blikje baal ik nog steeds, maar sta er allang niet meer van te kijken. Al vinden we die trouwens een heel stuk minder sinds er statiegeld op blikjes en flesjes zit. De wikkel van die mueslireep of die bananenschil blijft nog wel. Maar naast de koelkasten, oude caravans, autobanden, bouwmaterialen, asbest dakplaten, levende kippen en dode konijnen is dit een nieuwe om op het lijstje erbij te zetten. Al is drugsafval zelf niet nieuw. In dat rijtje vond ik al vaker restanten van wietproductie, zoals geknipte planten, gebruikte grond en lege jerrycans van groeimiddelen.
Ondertussen is de locatie gesaneerd en zijn twee gaten de zichtbare herinnering van de nog afgezette plek waar de chemische vloeistoffen gedumpt werden. Laagje voor laagje is grond weggehaald waarbij iedere laag zorgvuldig met meetapparatuur is getest. Is er nog een vluchtige stof te meten? Graven we met de graafmachine nog een laag dieper. Meten we niets meer? Is het voor nu schoon. De grond is in containers afgevoerd nadat er monsters van zijn genomen. Zo kan er vastgesteld worden om welke stof het echt gaat en wat er dus met de vervuilde grond moet gebeuren. Daarnaast zijn er monsters genomen van de afgegraven locatie om vast te stellen of de resterende grond echt schoon is en is er een buis geplaatst in het grondwater zodat we dat ook kunnen bemonsteren. Volgende week krijgen we de uitslag. Voor nu is het hopen dat er voldoende is afgegraven, zodat we niet nog een keer hoeven. RTV Drenthe maakte er een reportage over.
Steeds vaker dumpingen van drugsafval
Ik ben een ervaring rijker en heb nieuwe kennis op gedaan. Toch had ik dit graag overgeslagen en hoop een dumping als deze niet nog een keer mee te maken. Toch lijkt die kans wel aardig aanwezig. Elk jaar ontdekt de politie in Nederland ongeveer 200 dumpingen van dit soort afval, in het noorden zien we het ook steeds vaker. Iets wat ons als Staatsbosbeheer zorgen baart kijkend naar de risico’s voor natuur en milieu, maar ook voor de gezondheid. Bijkomend zijn de kosten die ermee gemoeid gaan. Op dit moment worden deze voor deze actie op zo’n €20.000 geraamd. Zonde! Geld dat we natuurlijk veel liever gebruiken om verder aan natuurherstel te werken of om fietspaden te onderhouden, zodat de fietser van het mooie landschap kan blijven genieten. De locaties blijven voorlopig nog afgesloten tot we weten dat het echt schoon en veilig is.
Kunnen we dit dan voorkomen? Dat is een goede vraag. De kosten voor onder andere de sanering in dit verhaal worden uiteindelijk door ons allemaal als belastingbetaler betaald. Het raakt ons in die zin allemaal. Als we samen meekijken in het landschap kunnen we wellicht wat doen tegen de dumpingen. Zie je een verdachte situatie? Schrijf eens een kenteken op van een auto en/of noteer een omschrijving van de persoon. Wist je dat de politie naast het algemeen noodnummer 112 ook te bereiken is voor minder urgente meldingen via het nummer 0900-8844? Als later blijkt dat er op die plek wat is gebeurd, kan jouw tip zomaar de oplossing zijn.
Voor nu duim ik voor een zo’n gunstig mogelijke uitslag van het bodemonderzoek terwijl ik mij op een volgende uitdaging stort. Een leuke dit keer. Gelukkig is er ook heel veel moois te beleven in het prachtige Drents-Friese Wold die door deze zonnige dagen trouwens nog weer mooier lijkt.
geef een reactie
Ydwine van der Molen
Het hufterproof ophangen van camera’s bij elke toegang naar het Drents Fries Wold lijkt mij een uitstekende remedie tegen criminelen. En niet zeuren over privacy, dat is een luxe die niet meer past in deze tijd.
Nicky Mutter
Lijkt mij een uitstekend plan.
Helaas tamelijk kansloos, maar misschien ben ik tè negatief.
Nicky Mutter
Helaas heeft iedereen inmiddels wel door dat er geen toezicht/handhaving meer is in de natuurgebieden. De ‘boswachter’ met de nodige bevoegdheden is al jaren geleden wegbezuinigd.
Een uitnodiging, als het ware, om rustig een overtreding te kunnen begaan.
In het begin nam ik nog wel eens de moeite om verdachte situaties te melden, maar daar werd nooit wat mee gedaan.
Al deze negatieve trends demotiveren de natuurliefhebbers.
Desalniettemin help ik U hopen dat mensen zullen reageren op Uw oproep.
De natuur ligt mij zéér aan het hart.