Als ik buiten ben in de natuur en alles klopt, en dat doet het daar vaak voor mij, begin ik als vanzelf  te neuriën. Dan bestaat er geen tijd en ben ik gelukkig. Er zijn ook mensen die op dergelijke momenten gaan fluiten, dat komt op hetzelfde neer.

Maar zingen in een groep, waarbij iedereen je hoort, dat vind ik heel andere koek. Ik wil dat zelf ervaren, in een nieuwe activiteit die we vanuit het Buitencentrum aanbieden: “Zingen in het bos”.

Op zondagochtend loopt zangcoach Ellen Kloosterman met ons, twaalf deelnemers, in het bos bij het Buitencentrum. De sfeer is gemoedelijk, ontspannen. We doen een aantal oefeningen om los te komen, zoals diep de geur van de sparren opsnuiven. Want bewust  ademen is het begin van zingen.  We maken klanken en ervaren dat de akoestiek in een beukenbos anders is dan in een naaldbos. En we zingen, eerst samen, dan beurtelings alleen. Ik durf! Ik vind het leuk!  En  realiseer me dat het komt omdat ik in m’n element ben, letterlijk. Met m’n voeten stevig in het mos geplant, met de ruisende boombladeren als begeleiding. Met de winterkoning die tussendoor z’n ratels luid laat klinken.

In het noordelijk deel van het Aekingerzand beginnen we met een liedje voor de schapen, die – toeval bestaat niet – op dat moment daar grazen. We trotseren een paar lauwe regendruppels. We studeren een door Ellen gecomponeerd lied in – twééstemmig. En we zingen, steeds meer voluit, steeds meer als groep.

We sluiten af onder een enorme beuk. Zingen verbindt mensen, absoluut. Dat is wat de natuur voor mij ook doet: ons verbinden, ons voeden, ondersteunen,  gelukkig maken en soms troosten. Ik blijf neuriën als ik buiten loop te struinen, maar het zou zo maar kunnen dat je me ziet lopen zingen!

Wil je zelf ervaren hoe het is om met een gelegenheidskoor in de vrije natuur jouw stem te laten klinken? Op 9 augustus geeft Ellen een tweede workshop. Klik hier voor informatie en aanmelden

Door Mariet Keuning