Een goede vriend en fervent wandelaar vroeg mij laatst: "Corné wanneer gaan we weer eens een mooie wandeling maken. Jij kent als boswachter de pareltjes in jouw gebied!" Hij heeft veel mooie en lange wandelingen gemaakt. Dus ik moest wel met iets bijzonders komen. Een week later tijdens een telefoongesprek, nodigde ik hem uit om samen de nieuwe wandelroute de Erfgoedroute te ontdekken. Benieuwd of ik 'm daar mee kan boeien.

De Natuurplaats

Zaterdagmiddag. Het weer zit niet mee, een miezerregentje volgde ons vanaf het vertrek van de Natuurplaats Noordsche Veld in Donderen. Normaal een gezellige plek met een heerlijk terras, maar nu veel rustiger.

Neanderthalers

We lopen door het bos van het Noordse Veld en vertel Paul over de maisakker links van ons. Een doodnormale akker zou je denken, wat is daar nu zo bijzonder aan? Tot je weet dat hier ongeveer 50.000 jaar geleden Neanderthalers bivakkeerden. Zij slachtten hun buit na de jacht met vuurstenen vuistbijlen en messen. In 2007  zijn hier restanten van deze gereedschappen gevonden. Sinds de ontdekking is hier veel archeologisch onderzoek gedaan en is deze vindplaats ‘Peest’ uitgegroeid tot een unieke locatie.

Oostervoortsche Diep

Even verderop lopen we langs het beekdal en slaan even af naar het bruggetje over het Oostervoortsche Diep. In alle rust staan wat koeien te grazen en het diepje stroomt rustig onder ons door. Dit soort beekdalen zijn typisch voor Drenthe en worden zo natuurlijk mogelijk beheerd. En daar profiteren veel dieren van. We zien nog een witte buizerd over scheren met een prooi in zijn klauwen. De tocht is goed begonnen. En  Paul heeft het duidelijk naar zijn zin.

Middeleeuws bos

Links van ons zien we het Noordse Veld schitteren met de kenmerkende ‘bulten’, en zie hem vragend kijken. Ik zeg: “Straks komen we er vlak langs en dan vertel ik je wat je ziet.” Hij knikt instemmend.  Het terrein opent zich en we lopen verder langs het beekdal van de Broekenloop. Het pad slingert nu een bos in; de Zeijerstrubben. Het enige plekje in Nederland waar we het kleine plantje; Zweeds kornoelje kunnen vinden.

de Zeijerstrubben

“Wat een bijzonder bos is dit,” zegt Paul. ‘Het lijkt wel zo’n bos uit een sprookjesboek of uit de stripboeken van Asterix en Obelix’. Kronkelende eiken en armdikke Hulst. Heel mysterieus. Ik vertel ‘m dat we nu door één van de oudste bossen van Nederland lopen. Dit bos was al bos in de Middeleeuwen en waarschijnlijk daarvoor ook al. Dat maakt het zo bijzonder. Het bos is gebruikt door de dorpsbewoners van Zeijen voor brand- en bouwhout. Als je hout nodig had ging je het gewoon uit je bos halen. Zo ging dat vroeger. Ze liggen als een ring om de essen van Zeijen.

Zeijerwiek

We lopen verder, we hebben heel wat te vertellen, tot we opeens tegen een kanaal aanlopen. Verbaasd kijkt Paul en vraagt: “Hier een kanaal? Schepen hier?” Inderdaad we zijn bij de Zeijerwiek aangeland. Een kanaal rond 1930 aangelegd voor de aan- en afvoer van landbouwproducten. En tot de jaren ’50 met de Drentse hoofdvaart in verbinding stond. Tot die tijd was het transport in Drenthe per boot beter dan via de weg. Het haventje is inmiddels gedempt. Het kanaal ligt eigenlijk wat onwennig in het landschap. Prachtig dat wel met helder water is het een lust voor het oog. De zoetwaterspons, waterdrieblad en waterlelie voelen zich hier thuis.

Hunebed

We lopen nu Zeijen binnen. Een typisch Drents dorp. In het centrum de brink met daaromheen de boerderijtjes en daaromheen weer de essen. We zijn nu halverwege, gaan even lekker zitten en eten drinken wat. Het is inmiddels behoorlijk later in de middag en we willen graag voor het donker weer bij de auto zijn. Dus we zetten er even stevig de pas in. We stoppen even bij het hunebed bij Witteveen dat er al sinds 3.400 jaar voor onze jaartelling ligt. En realiseren ons dat hier in die tijd al mensen leefden. Hoe zou dat zijn geweest? We kunnen er ons moeilijk een voorstelling van maken. “Ze hadden vast niet van die goede wandelschoenen die wij nu dragen,” grapt Paul.

Het Noordse Veld

Maar nu wil ik meer weten van die bulten waar je in het begin zo geheimzinnig over was vraagt Paul. Even geduld, daar zijn we zo. We lopen nu door de heide van het Noordse Veld. Een prachtig natuurterrein. Een eldorado voor vogels, reptielen en insecten. Als je weet wat hier allemaal heeft afgespeeld, dan heb je het idee op heilige grond te lopen. Die bulten, dat zijn grafheuvels en zijn al meer dan 4000 jaar oud. Er liggen er meer dan 50 en sommigen zijn meerdere keren gebruikt. Bizar toch. Paul is duidelijk onder de indruk van al deze archeologische rijkdom.

Raatakkers

Ik vertel ‘m als kers op de taart dat hier in de steentijd boeren druk waren met het land bewerken. “Hier in de hei?” “Ja, kijk zie je die kleine walletjes of rillen overal?” “Ja, inderdaad nu je het zegt!” Dat zijn allemaal kleine kaveltjes van ongeveer 40 bij 40 m. Raatakkers of Celtic fields worden ze genoemd. Binnen die walletjes werd voedsel verbouwd voor zover dat kon. Bijzonder hé? Door dezelfde mensen die ook de grafheuvels hebben gemaakt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft de bezetter een aantal heuvels afgegraven voor de aanleg van een schijnvliegveld. Doodzonde natuurlijk. Het is nu een belangrijk natuurgebied met heide en hier en daar wat begrazing om de verbossing in toom te houden.

Nagenieten

We lopen het laatste stukje door het bos naar de auto. Na ruim 15 km in de benen te hebben zitten. We komen weer terug uit een voorbije wereld. De wereld van onze voorouders. Langs een gevarieerde route, met typisch Drentse landschappen en natuur. We zitten lekker onderuit met een mok koffie na te genieten van onze wandeling. Ik lach tevreden als Paul vraagt: “Wanneer gaan we weer zo’n mooi wandeling maken?”

Details over de Erfgoedroute

De wandeling begint en eindigt bij de Natuurplaats in Donderen, is 15 km lang, maar kan ook halverwege worden afgekort. Een gevarieerde route door typische Drentse landschappen, natuur en bol van de cultuurhistorie. Zie kaartje boswachterspad-erfgoedroute (15)

Veel wandelplezier!

Ben benieuwd naar jullie ervaringen!