www.boswachtersblog.nl/ Drenthe

Stroetma: orchideeën op voormalig landbouwgrond

12 juni 2019 Boswachter Evert Thomas in Drenthe

gevlekte rietorchis

De Stroetma is de bron van de Elperstroom. Nog niet zo lang geleden liepen er koeien op grazige, maar ééntonige raaigrasweiden. Nu bloeien er orchideeën en het zeldzame wintergroen. Over toename van biodiversiteit gesproken!

Stroetma is Drents voor drassige graslanden, vaak in de bron van een beek, waar het water via de oppervlakte naar het laagste punt stroomt. Voor het beheer van een beekdal is het belangrijk dat de bron in stand blijft en ook zijn functie. Daarom was het ook gunstig voor het gebied dat Staatsbosbeheer ongeveer 10 jaar geleden een perceel landbouwgrond kon verwerven dat ligt tussen het Elpermeer of Zwartewater en het beekdal Elperstroom.  Zo spoelen er minder meststoffen in de beek en kon het perceel, nadat de bovenlaag er van afgeplagd was, zich natuurlijk ontwikkelen.

Variatie in begroeiing

Binnen de kortste keren verschenen er kleine boompjes, vooral in de natte stukken. Om variatie in de begroeiing te krijgen, lopen er regelmatig Gallowaykoeien in het perceel. Ook zijn er zeer voedselarme open plekken waar nauwelijks vegetatie komt. Er komt veel struikhei en dophei spontaan op. Dat zijn weer voedselplanten voor vele vlinders en insecten.

Hooibeestje

Vorige week liep ik met twee natuurgidsen van het Nationaal Park door het gebied om het te verkennen. Her en der vlogen hooibeestjes, een klein vlindertje dat houd van zandige terreinen, en groene en bruine zandloopkevers.

hooibeestje

Ook die houden van open zandige plekken en zijn prachtig van kleur. Kneutjes zaten elkaar achterna door de wilgen en roodborsttapuiten voerden hun uitgevlogen jongen op het prikkeldraad. Verder zongen geelgors en grasmus volop hun lied.

Bespuugd

Iets verderop viel mijn oog op blad met vlekjes en bleek dus dat er inmiddels spontaan orchideeën waren opgekomen. Hoe beter we keken, hoe meer we er zagen. Dat is toch even wat anders dan Engels raaigras. We wrongen ons door het wilgenstruweel en kwamen er bespuugd weer uit. De schuimcicades waren volop aanwezig en lieten op onze kleding hun sporen na. En bedankt.

Orchideeën

We liepen min of meer al naar de uitgang met mijn opmerking: “Helaas verder geen orchideeën”, toen Jean vroeg: “En dit dan?”. Daar stonden tussen de wilgen waarachtig nog veel meer. Met prachtig gevlekt blad en ongevlekt blad, groot, klein, allerlei varianten.

Gevlekte rietorchis komen nu voor op de Stroetma
Gevlekte rietorchis komt nu voor in de Stroetma

Het waren er een paar honderd. Ik heb Jan en Liesbeth Essink, onze orchideeënkenners, gevraagd eens te gaan kijken. Dat hebben ze dezelfde dag gedaan en vonden drie varianten van gevlekte orchis en twee plantjes van het zeldzame rondbladig wintergroen. Hoe leuk is dat!

Conclusie: als je voormalig landbouwgrond omvormt naar natuur kan dat in korte tijd mooie dingen opleveren!

reageren

geef een reactie

  • Sonja
    14 juni 2019 om 10:57

    Fantastisch om te lezen Evert. Wij liepen daar afgelopen zondag, en hoorden een wielewaal, daar word ik echt blij van, prachtig! Het gebied is ronduit schitterend en de galloways hadden het hard loeiend ook erg naar de zin, helemaal dol en dwaas die beesten, wat hebben ze het daar mooi, en wij dus ook.

    • Jos
      10 juli 2019 om 23:55

      Ik was één van de natuurgidsen waarover Evert in bovenstaand verhaal spreekt. Inderdaad heel bijzonder om te zien hoe snel de natuur terrein terugverovert dat nog kortgeleden landbouwgrond was. We waren heel erg verbaasd om op deze plek orchideeën tegen te komen.

  • Piet Westbroek
    13 juni 2019 om 09:00

    Wat mooi ! Boeiend om dit te lezen !! De-natuur-is-prachtig !! Uit het stukje begrijp ik dat zelfs de boswachter, natuurgidsen en orchideeenkenners enigszins verrast waren.

    Natuur is er feitelijk nooit genoeg. Zeker in een overvol land als ‘het onze’ moet behouden blijven wat er al/nog is en – waar mogelijk – toename.

    Over spontane groei gesproken. De kazerne (Nunspeet) waar ik ooit gelegerd was is geruime tijd geleden afgebroken en ’teruggegeven’ aan de natuur. In mijn optiek is zoiets vanzelfsprekend. Bij de bouw immers werd eea ‘afgenomen’ van diezelfde natuur toch ?!!

    Bewust heeft men (SBB) niets aangeplant na de afbraak. Het gehele terrein van zo’n 44 hectare staat nu vol met dennen. Spontaan gaan groeien ! …Wat mooi…

    • Boswachter Evert Thomas
      13 juni 2019 om 10:39

      Spontane natuur blijft verrassend. We weten nooit wat er gaat gebeuren. De Holmers, een brongebied van de Drentsche Aa is na afgraven blijven liggen en verandert in een natuurpardijsje. Piet, dank voor je reactie

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog