www.boswachtersblog.nl/ Drenthe

Steenuil: klein bolletje met waakzame oogjes

6 april 2018 Lizette van Buren-Wolf in Drenthe
Steenuil op het dak

Steenuil op het dak

Je ziet hem zomaar over het hoofd, maar wie oplet kan een bijzondere vogel spotten in Balloo: de steenuil. De oplettende wandelaar kan hem als hij goed kijkt op een van de boerendaken zien zitten. In dit mooie weer koestert hij zich in het warme zonnetje. Toevallig viel mijn oog er op toen ik er langs reed. Mooie gelegenheid om dit leuke uiltje op de foto te zetten!

In Nederland komen 5 soorten uilen voor. Iedere soort heeft weer verschillende eigenschappen: leefgebied, grootte, verendek, enzovoort. De steenuil is de kleinste uilensoort die in Nederland voorkomt. Hij heeft een gemiddelde afmeting van 22 cm, nauwelijks groter dan een gewone merel. Op internet vind je talloze filmpjes en foto’s van steenuilen, omdat ze er zo lief uitzien: een klein bolletje met waakzame oogjes.

Over de hele wereld

De steenuil (met wetenschappelijke naam Athene noctua) komt wereldwijd voor, van het westen van Engeland tot het oosten van China, en van het noorden van Estland tot het zuiden van Saoedi-Arabië. Dan zijn er ook nog ondersoorten van de steenuil die zich aan de verschillende klimaatomstandigheden hebben aangepast. In Nederland kun je de uil vooral in de oostelijke en zuidelijke provincies Gelderland, Overijsel, Zuid-Limburg en Noord-Brabant tegenkomen. Ook dus ook in Drenthe.

Alles in de buurt

Steenuilen houden het liefst van kleinschalig cultuurlandschap, bijvoorbeeld kleine, natuurlijke boerenerven, waar ze zich goed kunnen verstoppen. Denk aan plekken met houtwallen, knotwilgen, bulten puin, hopen met hout of takken en vervallen schuurtjes. Zo hebben zo op een klein oppervlak alles in de buurt om te nestelen en te jagen. Als het terrein helemaal naar wens is, kunnen ze gaan broeden. Gemiddeld leggen ze 6 eieren, ergens tussen mei en juli. Het menu van dit uiltje is gevarieerd. Zoals de meeste uilen eet de steenuil muizen, maar ook kleine vogeltjes en grote insecten zoals libellen. Een steenuil is dus gebaat bij meer natuur op boerenerven. Niet voor niets kondigde de gemeente Aa en Hunze begin dit jaar aan zich in te gaan zetten voor de steenuil.

Geen oeehoeee maar wauw!

Een steenuil vindt alles ‘wauw’, afgaande op zijn geluid. Geen ‘oehoe’ dus. Het lijkt soms ook wel op kattengemiauw. Dit geluid is luid en duidelijk op grote afstand te horen. Voor zo’n klein uiltje heeft hij een bijzondere grote mond! Ben je nieuwsgierig naar het geluid? Op de website van de vogelbescherming kun je het horen. De Stichting Steenuilenwerkgroep Drenthe doet er veel aan om de steenuil in onze provincie het naar de zin te maken. Kijk eens op hun website voor informatie en activiteiten.

Dit blog werd geschreven door gastblogger Sietze Dijkstra, leerling boswachter in de Drentsche Aa.

reageren

geef een reactie

  • Sietze
    12 april 2018 om 10:47

    Goedendag M.L.F,
    Bedankt voor de reactie! Inderdaad een mooi moment om de steenuil zo dichtbij te fotograferen. Puur toeval!

  • Piet Westbroek
    12 april 2018 om 00:25

    Dank. Zal mijn ogen goed openhouden hier in Zuid Holland. Nabij onze woonplaats Krimpen a/d IJssel is de omgeving deels nog agrarisch alsmede boerenhoeven.

    Voorts is er het prachtige Loetbos waar het prima wandelen/fietsen is. Wordt vervolmaakt door het riviertje de Loet. Waterrijk/bosrijk dus. Vogels spotten !!

  • Sietze
    9 april 2018 om 11:32

    Goedendag Piet.
    Dank voor de reactie. Inderdaad het zien van een uil is echt leuk! Tof dat je die jonge vos zo dichtbij hebt gezien zien. Steenuilen komen ook voor in Zuid-Holland, wie weet kom je er snel eentje tegen 🙂

  • Piet Westbroek
    7 april 2018 om 00:07

    Schitterend. Maak je zo iets mee dan is ‘je-dag-weer-goed’. Een uil spotten is toch feitelijk bijzonder. Maar het kan dus !! Onlangs in onze tuin een specht ‘aan-het-werk-gezien’. Lande in een kale bol-acacia. De houtsplinters vlogen in het rond. Was kort maar heftig. …En dat in je eigen tuin…

    Eerder struinde ik op het voormalige kazerneterrein van ‘mijn’ vroegere legerplaats Nunspeet. Deze kazerne (later Generaal Winkelman Kazerne) is jaren geleden gesloopt en ’teruggegeven’ aan de natuur. (Wel zo eerlijk; in 1951 afgenomen van diezelfde natuur). Ben daar moederziel alleen en sta ineens op relatief korte afstand oog-in-oog met een jonge vos. Kreeg niet de indruk dat het beest schrok van mij. Is ooit wel anders geweest qua schuwheid.

    U begrijpt het al. Mijn dag was weer goed. En nu maar hopen op het waarnemen van de genoemde uil. Woon echter in Zuid-Holland. Minder kans dan in het stille drenthe lijkt me.

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog