Tijdens de Boekenweek bloggen de Drentse boswachters over hun favoriete boek. Met vandaag: boswachter Evert Thomas vertelt over Het grote voorleesboek van Vos en Haas.

Eigenlijk ben ik zelf niet zo’n boekenlezer. Maar mijn kinderen voorlezen doe ik al meer dan 30 jaar. Dat is voor mij een vanzelfsprekendheid en ik vind het leuk. Trouwens, mijn kinderen vinden/vonden het ook onmisbaar in het hele naar-bed-gaanritueel. De meeste ouders die voorlezen, herkennen het wel: bij sommige verhalen begin je meteen te geeuwen en bij andere verhalen wil je weten hoe het afloopt. Maar ja, het kind moet slapen.

Menselijk emoties

Een poos geleden waren we op bezoek bij vrienden en die hadden het Grote voorleesboek van Vos en Haas. Die mochten we wel meenemen, want hun kinderen waren toch al te groot. Het ging zichtbaar met enige pijn in het hart, want ze vonden het een te gek boek. En dat is het ook. Er zijn veel boeken waar dieren in voorkomen met menselijke emoties. Dat berust uiteraard puur op menselijke fantasie, maar doet het altijd heel goed bij kinderen. Dieren zijn blij, chagrijnig, verdrietig en wanhopig, net als mensen. Heb ik als boswachter eigenlijk wel een beetje moeite mee. Het wordt al gauw sentimenteel. En als er iets is wat dieren niet zijn, dan is het sentimenteel. Het is eten of gegeten worden. Elke dag oorlog in het bos. Het is maar goed dat kinderen dat niet weten.

Voorleesmomenten belangrijk

Maar, het is een feest om voor te lezen uit dit boek. Dat verhaal over een zeer chagrijnige Eekhoorn, net uit haar winterslaap, die geen bloemen wil van vos of uil, maar een noot: “IK WIL EEN NOOT! GEEN BLOEMEN!”. Als de wijze Haas op heel rustige toon zegt dat ze geen noot krijgt, omdat die er niet zijn in het voorjaar, vertrekt eekhoorn naar de stad. Daar zijn tenminste winkels waar ze zoveel noten kan kopen als ze wil. Zo grappig.

Het blijft de vraag wat voorlezen betekent in een kinderleven. Worden ze daar gelukkiger van? Gaan ze meer lezen in hun latere leven? Is dat goed of kan je net zo goed gaan gamen of TV kijken? Wie zal het zeggen, deskundigen spreken elkaar tegen. Mijn gevoel zegt dat het belangrijke momenten zijn, zowel voor kind als ouder.

Nog één of twee jaar te gaan. Dan zal dochterlief zeggen dat ze het zelf wel kan en volstaat een nachtzoen. Snif.

Het grote voorleesboek van Vos en Haas, Sylvia Vanden Heede, met illustraties van Thé Tjong-Khing, ISBN 9789401412193