Zeegse – Eén keer per jaar geven Ank en ik, één van onze vrijwilligers, een rondleiding aan visueel gehandicapten. Dat is altijd een feest! Omdat vaak dezelfde mensen komen heeft de rondleiding meer weg van een reünie en het wordt elk jaar gezelliger. Dit keer zijn we naar de Zeegser Duinen geweest. We spraken af op de Brink in Zeegse, denkende dat dat een adres is! Niet dus, de taxichauffeurs konden het niet in hun navigatiesystemen vinden. Gelukkig had iedereen het tóch gevonden, Zeegse is tenslotte niet zó groot.

Visueel gehandicapten letten op heel andere dingen dan ziende mensen. “Hé”, klonk het verbaasd, “dit zijn échte duinen!” Ze voelde dat we omhoog liepen door het mulle zand. Dat in de Zeegser Duinen waar de grootste jeneverbes van Europa staat, met z’n ongeveer 150 m², maakte behoorlijk indruk. Bessen van de jeneverbes kenden ze uit de zuurkool. Verder hebben we het gehad over bitterkoekjespudding, namelijk de geur van de takken van de Amerikaanse vogelkers en kon ik enkele mensen verleiden hun schoenen uit te trekken om in het water van het Siepelveen te pootjebaden. Dat was best lekker trouwens, met dat warme weer en natuurlijk moest ik het goede voorbeeld geven!

Na afloop hebben we nog gezellig nagepraat op het terras van Fletcher Hotel De Zeegser Duinen en genoten van een lekker bakkie. De datum voor volgend jaar is gelijk maar weer vastgelegd.

Ik heb dankbaar werk!

Boswachter Kees van Son