Schuilheuvel op het Noordsche Veld
Het Noordsche Veld tussen Donderen en Norg is een bijzonder gebied. Overal vind je er sporen uit het verleden zoals grafheuvels, een hunebed en raatakkertjes (Celtic fields) uit de IJzertijd. Met andere woorden de mens heeft het door de eeuwen heen gebruikt en naar zijn hand gezet.
Collega Henk Doldersum heeft daar nu een bijzonder element aan toegevoegd. Ik noem het voor het gemak maar even de schuilheuvel. Als je over het Noordsche Veld kijkt zie je tientallen de eeuwenoude grafheuvels als een soort keppeltjes op de heide liggen. De schuilheuvel heeft dezelfde vorm alleen is wat meer boven het landschap verheven, zodat je bij regen een droog plekje hebt. Hoe verzin je het?
Een paar jaar geleden maakte kunstenaar Sjef Meijman een aantal ‘Reizende Bomen’ voor het project Kunst in de Overtuin (Klik hier). Een van de bomen stond in een ronde bak van staal. Een beetje schuin alsof hij zich schommelend voortbewoog door het landschap. Na afloop van het project was Henk er als de kippen bij. ‘Daar kan ik wel wat mee’, moet hij hebben gedacht. Het leuke is dat het tijdelijke kunstwerk van toen nu een totaal andere bestemming heeft gekregen, als schuilgelegenheid. Recycled art zeg maar.
Gisteren werd de schuilheuvel geplaatst met hulp van de medewerkers van de Zorgboerderij in Peest.
Aaldrik Pot
geef een reactie
R Willems
Ik vind het onnatuurlijk.
Waar zijn trouwens de landgeiten, die heb ik al een poos niet gezien.
Volgens mij begint de heide al weer aardig overwoekerd te raken met gras.
Wordt het geen tijd voor een andere soort koeien, die de hitte op de hei beter verdragen?
Aaldrik Pot
Geachte heer of mevrouw Willems,
Dank voor uw reactie. In een gebied waar de mens al vijfduizend jaar het beeld heeft bepaald, vinden we juist zo’n nieuwe element goed passen. Andersom geredeneerd, een heideveld bestaat bij de gratie van min of meer onnatuurlijke ingrepen. Zonder maaien, plaggen en begrazen zou heide in een rap tempo veranderen in een bos. De geiten lopen er nog steeds, maar houden zich soms langere tijd in gedeelten op waar ze minder goed zichtbaar zijn. En over de koeien zijn we erg tevreden. Het is voortdurend zoeken naar de juiste hoeveelheid dieren op zo’n relatief klein stuk. In Mensinge hebben we gezien dat een paar koeien teveel kan leiden tot een nagenoeg kaal heideveld, iets wat we ook niet willen.