Voor de derde keer op rij presenteert Museum Het Domein (dat per 1 januari opging in cultureel conglomeraat De Domijnen) een grote naam. Na Mark Dion en Brandon Ballengée is nu de vloer aan de belgische kunstenaar Koen Vanmechelen. Net als de vorige keren koos het museum voor een uitdagend talent dat alhoewel ‘arrivé’, vragen […]

Net zoals vorig jaar zien we in het voorjaar dat het aantal slachtoffers van de vogelgriep snel toenam. In de derde week van juni waren er naar schatting in de provinciale eenheid Zuid Westelijke Delta (provincie Zeeland, Biesbosch, Goeree Overflakkee en Hoeksche Waard) in gebieden van Staatsbosbeheer ruim 5000 dode vogels opgeruimd door ingehuurde uitvoerders of in eigen beheer.

Vogelgriep, de laatste jaren een terugkerend nieuwsitem. En tot voor kort iets wat je vooral in de winter hoorde. Afgelopen winter trof het vele brandganzen, grauwe ganzen en andere watervogels. Dit jaar is het nog een stapje verder gegaan. Vogelgriep blijft nu ook in de zomer actief en houdt op dit moment enorm huis in kolonies van kustbroedvogels, met name de grote stern. Zowel op de Wadden als in de kolonies in de Delta sterven dagelijks enorme aantallen van deze prachtige trekvogel aan de vogelgriep.

Om meer te leren over Vogelgriep onderzoeken wetenschappers van Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) in Wageningen smienten. Ze worden gevangen om bloed en andere monsters te nemen. Hierdoor zal in de toekomst beter te vorspellen zijn hoe vogelgriep zich zal gedragen.

In dit gastblog verteld onderzoeker Mardik Leopold van Wageningen Marine Research over de actuele situatie op de Prins Hendrikzanddijk.

De lijn tussen wat kan en wat mag is soms best dun. Ook is er een dun lijntje tussen wat mag en wat wenselijk is. Daar lopen wij als natuurbeheerders nogal eens tegenaan. Vooral als het weer drukker wordt op Texel en meer mensen eropuit trekken in de natuur. En zeker in het broedseizoen. Regelmatig komen er bij Staatsbosbeheer meldingen binnen over mensen die toch de afgesloten groene routes bewandelen of die hun hond loslaten op plekken waar dat niet mag. Waarom dat niet mag, leggen we graag uit. In het belang van de broedvogels en de hond zelf!

Vogelgriep is actueel. In heel het land duiken opnieuw slachtoffers op binnen wilde vogelpopulaties. Op dit moment is het broedseizoen op Texel. Om de grote sterns die nog over zijn te volgen is een camera geplaatst op de Prins Hendrikzanddijk. Dit is een samenwerking tussen Stichting Vogeleiland Texel, Bureau Waardenburg Ecology en Staatsbosbeheer. Door de vogels te volgen kunnen er bij uitbraken met vogelgriep maatregelen genomen worden.

De enige succesvolle broedkolonie grote sterns van Nederland ligt in 2022 op de Prins Hendrikzanddijk op Texel. Het is een dramatisch jaar voor de grote sterns, waarbij dramatische sterften in kolonies rond de Noordzee hebben plaats gevonden door de vogelgriep. Het is opmerkelijk en bijzonder dat juist dit jaar er zo laat in het seizoen toch nog een groep ‘frisse’ grote sterns succes heeft gehad. Naast een locatie in Zeebrugge is dit de enige andere plek in onze contreien waar dit gebeurde.

In deze blog lees je het laatste nieuws uit het Rivierengebied Oost. Blijf op de hoogte van de meest recente ontwikkelingen. Deze week meer informatie over actualiteiten en het 5000 soortenjaar.

Afgelopen tijd zijn er meerdere dode en zieke vogels gevonden in de natuurgebieden van Staatsbosbeheer aan de maas.

Vogelgriep, de laatste jaren een terugkerend nieuwsitem. En tot voor kort iets wat je vooral in de winter hoorde. Afgelopen winter trof het vele brandganzen, grauwe ganzen en andere watervogels. Dit jaar is het nog een stapje verder gegaan. Vogelgriep blijft nu ook in de zomer actief en houdt op dit moment enorm huis in kolonies van kustbroedvogels, met name de grote stern. Zowel op de Wadden als in de kolonies in de Delta sterven dagelijks enorme aantallen van deze prachtige trekvogel aan de vogelgriep.

Er is uiteindelijk maar één plek waar ik een poging kan wagen de woorden te vinden voor het laatste blog. Het blog dat ik al dagen voor me uitschuif omdat het zo duidelijk het eind inluidt van mijn tijd op Rottumerplaat. Een tijd waar ik al heel lang van droomde en die nu waarheid is geworden. Een verlangen dat ergens in mijn jonge jaren zijn oorsprong vond, toen ik als kind van tien, elf jaar voor het eerst, in de herfstvakantie naar Schiermonnikoog ging; mee vogels ringen met Harm Vonk en zijn zoon, mijn beste vriend, Holmer. 

De hondsdagen zijn begonnen, en tussen de abelen hangt een in verhouding koele sfeer ten opzichte van de broeierige baksteenoven-hitte tussen romneyloods en behuizing. De eerste gevallen en al verdorde esdoornbladeren schud ik uit de hangmat, waarin ik plaats neem om de komende regels te schrijven. Een sfeer die desondanks toch ook bevangen lijkt door de zomer, waarin zelfs de meest vertrouwde geluiden iets looms lijken uit te dragen. De enigen die overuren draaien zijn de dazen, tegen wiens ontelbare legioenen niet te vechten is, al sneuvelen er velen onder mijn genadeloze hand.

Toen we op 1 april aankwamen zijn we begonnen met het ontdekken van het eiland en het opruimen van afval. Met zakken vol plastic liepen we rond. Er kwam geen einde aan. Dit opruimen is één van de taken die we hebben. Toen vonden we ook de eerste nesten. Grauwe ganzen waren vroeg begonnen met broeden en zaten verspreid over de het hele eiland. Sommige hadden een skybox uitgezocht. Bijvoorbeeld op het hoogste duin direct aan zee.

Net als afgelopen najaar, toen tienduizenden brandganzen vanuit de noordelijke broedgebieden naar Nederland kwamen, is er ook nu weer een opleving van de vogelgriep onder met name deze vogels. De brandganzen maken zich nu op voor de trek terug naar het noorden, waardoor er meer interactie is tussen de verschillende groepen en daardoor meer besmetting. Verzamelen van zieke en/of dode vogels is niet zonder risico.