Adolphe Burdet (1860-1940) had als specialisme het fotograferen van broedvogels. In 1914 wordt hij beschuldigd van trucage; bij een opname van een koekoeksjong zou hij vals gespeeld hebben. Het is niet bekend om wat voor een afbeelding het precies ging, maar vermoedelijk toonde die het uit het nest werpen van jongen. In ieder geval leidde […]

Zou Jan Wolkers (1925-2007) een soort kinderheld zijn van de  pubers van nu? Zo van vroeger keken we naar ‘de achtertuin’ – het programma dat de VPRO uitzond in 2002 en 2003. Alle 25 delen zijn opnieuw op dvd uitgebracht in een werkelijk prachtige hoes, geïnspireerd op het Verkade-album van Texel, gesigneerd (met kroontjespen?) ‘Jan wolkers, […]

In De vogels van Europa, de nieuwe roman van de Vlaamse schrijver Bart Koubaa, wordt Maarten de Ridder, statisticus, getrouwd, drie kinderen, geconfronteerd met de zelfmoord van Eddie Bonte, een jeugdvriend. Samen met Joris de Vlieger vormden ze ooit een jongenclubje, ze zongen in een koor en deden fanatiek aan vogelen. Hoogtepunt uit hun vroege tienerbestaan is […]

In het Zuid Limburgse Spaubeek, mijn geboortedorp, staat een fantastisch bouwsel. Het is een openluchttheater uit de jaren twintig van de vorige eeuw. De achterwand en de coulissen, uitgevoerd in beton en cement, zijn grotendeels verdwenen. Een stukje ervan staat nog en dat is vol graffiti gespoten. De zitplaatsen, net als bij een klassiek amfitheater in […]

De Prins Hendrikzanddijk is vogelrijk. Alle seizoenen zijn er boeiend, maar komende periode wordt het echt spannend. Zullen er weer vele duizenden grote sterns gaan broeden. Ook wij zijn super benieuwd!

Nu het broedseizoen grotendeels ten einde is, kunnen de groene wandelpaden op de meeste plaatsen weer open.

Staatsbosbeheer wil de kwetsbare natuur in Schettersweid en Tureluur versterken en zeldzame soorten betere kansen bieden. Daarnaast gaan we waterlopen aanpassen om zoet water langer in het gebied te kunnen vasthouden.

De lijn tussen wat kan en wat mag is soms best dun. Ook is er een dun lijntje tussen wat mag en wat wenselijk is. Daar lopen wij als natuurbeheerders nogal eens tegenaan. Vooral als het weer drukker wordt op Texel en meer mensen eropuit trekken in de natuur. En zeker in het broedseizoen. Regelmatig komen er bij Staatsbosbeheer meldingen binnen over mensen die toch de afgesloten groene routes bewandelen of die hun hond loslaten op plekken waar dat niet mag. Waarom dat niet mag, leggen we graag uit. In het belang van de broedvogels en de hond zelf!

Een kenmerkend element van De Slufter is dat de loop van de hoofdkreek, vooral bij de monding, steeds verplaatst. Het effect van dit kwispelen van noord naar zuid en weer om is dicht bij zee het sterkste. Daar beslaat het een gebied van ruim twee kilometer, verder het gebied in neemt dit snel af. Tussen de Hoge Dam en de Lange Dam is het nog ruim 800m.

De Slufter op Texel is een bekend en bijzonder natuurgebied. Bijna iedereen die Texel bezoekt gaat ook naar De Slufter. De één brengt er uren door, de ander bekijkt het gebied vanaf het uitkijkpunt. Dit jonge gebied had een nieuwe polder moeten worden, maar de natuurkrachten dachten er anders over. In deel 2 gaat het over de periode van de poging tot inpoldering.

De twee eerdere blogs riepen vragen op over de plekken waar bepaalde genoemde locaties te vinden zijn. Vandaar in dit blog informatie over de veldnamen in De Slufter. Het gebied westelijk van de Zanddijk tussen het Mienterglop (bij De Koog) en de Eierlandse Duinen is opgedeeld in tweeën. De Slufter ookwel de Sluftervlakte is het noordelijke deel, dat onder invloed staat van de zee. Het heeft de Krimweg als noordgrens, de zuidelijke grens ligt ter hoogte van het Slufterdijkje. Oorspronkelijk werd de term ‘slufter’ gebruikt voor doorbraakgeulen vanuit de Noordzee.

De Slufter op Texel is een bekend en bijzonder natuurgebied. Bijna iedereen die Texel bezoekt gaat ook naar De Slufter. De één brengt er uren door, de ander bekijkt het gebied vanaf het uitkijkpunt. Dit jonge gebied had een nieuwe polder moeten worden, maar de natuurkrachten dachten er anders over. In deel 2 gaat het over de periode van de poging tot inpoldering.

De Slufter op Texel is een bekend en bijzonder natuurgebied. Bijna iedereen die Texel bezoekt gaat ook naar De Slufter. De één brengt er uren door, de ander bekijkt het gebied vanaf het uitkijkpunt. Dit jonge gebied had een nieuwe polder moeten worden, maar de natuurkrachten dachten er anders over. In deel 1 gaat het over de periode voor de poging tot inpoldering.

In natuurgebied Dorpzicht, in de buurt van De Cocksdorp op Texel, is afgelopen zomer opnieuw de waterplant watercrassula gevonden. Deze keer in de kreek voor het vogelkijkscherm aan de Hoofdweg. Daar werd op dat moment een andere kreek gedempt, die volledig begroeid was met deze woekerplant. Om verspreiding van de watercrassula te voorkomen, wordt de komende weken een dik schelpenpakket aangebracht op de oeverstrook waardoor de plant niet verder kan groeien. De oever blijft met deze maatregel aantrekkelijk voor (broed)vogels en natuurliefhebbers kunnen daarvan blijven genieten.

De enige succesvolle broedkolonie grote sterns van Nederland ligt in 2022 op de Prins Hendrikzanddijk op Texel. Het is een dramatisch jaar voor de grote sterns, waarbij dramatische sterften in kolonies rond de Noordzee hebben plaats gevonden door de vogelgriep. Het is opmerkelijk en bijzonder dat juist dit jaar er zo laat in het seizoen toch nog een groep ‘frisse’ grote sterns succes heeft gehad. Naast een locatie in Zeebrugge is dit de enige andere plek in onze contreien waar dit gebeurde.

Misschien is het je al opgevallen, in het Texelse bos staan nu veel bruine sparrenbomen. Het ziet er uit alsof ze verdroogd zijn, maar dat is niet het geval en ze zijn ook niet ziek. En toch zijn bijna alle sparren in het Texelse bos bruin of zelfs bijna kaal. Dit komt door een heel klein insectje, de groene sparrenluis.

Vandaag is er een nieuwe soort voor Texel ontdekt: de zuidelijke glazenmaker. Een libellensoort die in opmars is.

In het voorjaar is het een drukte van belang in de Texelse natuur. Tapuiten keren terug uit Afrika en vogelkolonies puilen uit. Geniet van het voorjaar, maar met respect voor de kwetsbare keerzijde van de natuur in deze periode.

De prachtige blauwborst is weer terug in het duin. Een genot voor het oor en voor het oog.

Vanaf December gaan Stichting Zwerfkatten Nederland en Staatsbosbeheer samen weer aan de slag om de zwerfkatten op Texel uit natuurgebieden te halen en deze gechipt en gecastreerd te herplaatsen in een geschikte leefomgeving. Dit is noodzakelijk omdat katten een bedreiging kunnen zijn voor beschermde soorten zoals de noordse woelmuis, tapuit en grutto. Tijdens de vangacties van afgelopen jaar werden in totaal 139 katten gevangen. Daarvan zijn 47 katten op het eiland gebleven. Dit waren voornamelijk schuurkatten die in overleg met eigenaar na castratie/sterilisatie terug konden naar de boerderij. 

Bij Staatsbosbeheer werken we met beheerplannen, deze plannen bevatten de uitwerking van onze ambities en doelen. Een beheerplan is niet het einddoel maar eerder het startpunt van een nieuwe periode van beheer. Op Texel hebben we twee beheerplannen: het beheerplan Duinen van Texel en het beheerplan Oude & Nieuwe Land. Belangrijke input voor onze beheerplannen zijn o.a. provinciaal natuurbeleid en diverse inventarisaties (die laten zien hoe het met de natuur gaat). Daarnaast vinden we de inbreng vanuit de Texelse samenleving van groot belang. Bij Staatsbosbeheer werken we met beheerplannen, deze plannen bevatten de uitwerking van onze ambities en doelen. Een beheerplan is niet het einddoel maar eerder het startpunt van een nieuwe periode van beheer. Op Texel hebben we twee beheerplannen: het beheerplan Duinen van Texel en het beheerplan Oude & Nieuwe Land. Belangrijke input voor onze beheerplannen zijn o.a. provinciaal natuurbeleid en diverse inventarisaties (die laten zien hoe het met de natuur gaat). Daarnaast vinden we de inbreng vanuit de Texelse samenleving van groot belang.

Op verschillende plaatsen in Nederland worden nu diverse kolonievogels geteld met een drone. Dit doen we om betere gegevens te krijgen over de hoeveelheid vogels die in een kolonie nestelen. Bijkomend voordeel is dat de verstoring op deze manier veel minder is dan als alle nesten met de hand gezocht moeten worden. Dit komt doordat het veel sneller gaat en de drones met het juiste vlieggedrag niet als vijandig worden beschouwd.

Waddenviltbij Epeolus alpinus, koekoeksbij van de zeldzame ijszijdebij Colletes impunctatus is na 30 jaar teruggevonden in de Duinen van Texel

Rond deze tijd worden bij Ecomare, zeker na stormachtig weer, regelmatig pulletjes (eendenkuikentjes) binnengebracht. Dat was ook vorige week het geval. Vier eiderjongen werden gevonden op het strand bij de vuurtoren. Het waaide hard en in de woeste branding konden de kleintjes de rest van de groep niet bijhouden.
Na een weekend aansterken waren ze afgelopen dinsdag gezond genoeg om weer uitgezet te worden. Doordat vrouwtjeseiders voor elkaars kroost zorgen, worden de pulletjes vaak moeiteloos opgenomen in een willekeurige groep.

Laaghangende takken, modderige laarzen, manoeuvreren tussen de bomen: wie houdt niet van een avontuurlijke boswandeling? Voor zo’n spannende wandeltocht hoef je in het Texelse bos niet lang te zoeken, want er zijn veel mooie wandelpaden te vinden. Ik deel de leukste met je! Kom je in het bos langs een pad dat geblokkeerd is met bomen of takken? Dan is het zeker geen officieel pad, deze sluiten we af om verstoring aan kwetsbare soorten te voorkomen. Door de afsluiting te respecteren draag je bij aan het behoud van de biodiversiteit in de Texelse natuur.

Ook op Texel is bijna alles dicht, maar de natuur is en blijft gelukkig open. We verwachten dat het dit seizoen extra druk zal zijn in onze gebieden. Daarom is Staatsbosbeheer blij dat vrijwillige vogelwachters ons team weer komen versterken de komende maanden. Ze zijn onze extra ogen in het veld nu de natuur op haar mooist, maar ook op haar kwetsbaarst is.

Het is allesbehalve een vrolijk paastafereel: in de Eierlandse Duinen liggen veel dode konijnen. Dat is geen prettig gezicht maar toch kiezen we ervoor de dode dieren te laten liggen. De kadavers van de konijnen zijn voor andere soorten namelijk weer een belangrijke bron van voedsel. Een natuurlijk proces waarmee de levenskringloop weer rond is.

De dagen worden langer, vogels kwetteren er vrolijk op los en kleurrijke krokussen zijn overal te vinden. De lente is in aantocht en het broedseizoen gaat beginnen. De eerste vogels keren terug uit hun overwinteringsgebieden. Na een lange reis zoeken ze op Texel een plekje om rustig en veilig te kunnen broeden en hun kroost groot te brengen, en daar kunnen we allemaal bij helpen.

De Texelse natuur kleurde de afgelopen weken wit. Bevroren plassen, besneeuwde duinen en volop ijspret. Hoewel sommige soorten het zwaar te verduren kregen, hadden de winterse temperaturen ook een voordeel. Het snoeien van de Muyplas, meestal een onmogelijke opgave, was ineens een koud kunstje.

De dagen worden korter, de temperatuur daalt en het waait de afgelopen weken hard op het eiland. We worden verwend met prachtige wolkenluchten en wanneer de zon zich even laat zien krijgt alles buiten een gouden gloed. Ik deel drie van mijn favoriete plekken om deze winter te genieten van de Texelse natuur.