Het Handboek Exoten leest als het programma van een hele foute partij. Het rept van ‘ongewenste gecultiveerde bastaardvarianten’ -die ‘verstoord en gedood mogen worden’. Of “als ze eenmaal gevestigd zijn, is het zaak direct in te grijpen.” In het eerste voorbeeld gaat het over de soepgans, in het tweede over de Japanse duizendknoop. Kortom over planten […]

Exoten draaien niet mee in het systeem en gaan woekeren. Het begint dan met één plant of enkele planten op een nieuwe plek maar jaar na jaar neemt het aantal toe en de exoot vormt een ‘plakkaat’ waaronder geen enkele andere (inheemse) plant meer kan groeien.