[youtube https://www.youtube.com/watch?v=lJ-GZTLwh9c]In tal van natuurgebieden is het mogelijk een festival te houden. Aard en ernst van een tijdelijke verstoring worden goed in de gaten gehouden en zo kunnen we gastheer zijn voor Oerol, Into the Great Wide Open, Grasnapolsky en tal van kleinere producties. Als het toch misgaat is het einde oefening, maar dat gebeurt maar zelden (ik herinner me iets met een techno-festival waar de mogelijkheden die de vergunning bood, te ver opgerekt werden).
Op de ‘s-Gravelandse buitenplaats Schaep en Burgh, waar onze vrienden van Natuurmonumenten kantoor houden, vindt dit weekeinde voor de tweede maal Wonderfeel plaats, een festival met veel klassieke muziek waar je ook uitstapjes kunt maken naar wereldmuziek, jazz, hele hippe en juist oude klanken. De beelden van vorig jaar zeggen genoeg, waarbij de eerlijkheid wel gebiedt te vermelden dat de beelden om de regenbuien heen geschoten zijn.[youtube https://www.youtube.com/watch?v=YuKrCUZUbvI&w=560&h=315]Ik ga vrijdag in het bijzonder om Música Temprana te horen. Dit gezelschap, opgericht door de Argentijns-Nederlandse Adrián Rodríguez Van der Spoel, is gespecialiseerd in Latijns-Amerikaanse muziek uit de Renaissance en barok. Wie dat niks zegt: de wereldberoemde Misa Criolla (1965) is doordrenkt met ritmes die ontstonden toen de oude Europese muziek vermengd werd met die van Indianen en van Afrikanen en hun nazaten. Een strikte grens tussen volks en klassiek of academisch valt vaak weg -alhoewel er uiteraard ook hele formele ceremoniële en gewijde muziek is. Vrijdag brengt Música Temprana dansen en liederen ten gehore uit de Codex Trujillo del Perú. Die verzameling werd eind achttiende eeuw aangelegd om koning Karel III in Spanje op de hoogte te brengen van wat zich in de verre streken van zijn rijk afspeelde. Naast 19 muziekstukken bevat de codex ook informatie over het dagelijks leven van de bewoners en over planten en dieren.
Op youtube vind je makkelijk meer opnames van Música Temprana terug, en verder interviews met Adrián. Interessant hoe hij vertelt over Lima, dat daar muziek van Lully en Corelli gespeeld werd, en dat de kapelmeester mesties was. (Persoon met een Europese en een Indiaanse ouder, van het Spaanse mestizaje dat vermenging betekent). Niet op Schaep en Burgh, wel op het internet: een negrillo (of negrilla), opgetekend in 1647 en bewaard in een Portugees klooster. Ik speel het de hele week al af, en ben er weg van. De geschiedenis van deze muziek is echter pijnlijker. Ze werd gecomponeerd voor feestelijke gelegenheden en was vaak het sluitstuk van de kerstviering. Maar de vrolijkheid is een karikatuur van de muziek van de slaven. Dat was gebruikelijk in die tijd: ook in de barokliteratuur werd de zwarte man vaak als komische figuur opgevoerd. Toen ik dat wist, werd het luisteren gelaagder. Maar ik denk ook: geschiedenis moet gezien en gehoord worden.[youtube https://www.youtube.com/watch?v=bqmWt62GJn0]