De koekoek had ik nog niet uit of het persbericht over De spreeuw zat al in mijn mail. Uitgeverij Atlas Contact maakt werk van de vogelbibliotheek. Eerder verschenen De gierzwaluw, De grutto, De kauw, De rotgans en De slechtvalk. Allemaal van verschillende auteurs en dus nogal wisselend van kwaliteit.
De koekoek is in ieder geval een geweldig boek, geschreven door een wetenschapper die veldbiologie als detectivewerk beschouwt en daar reuzenspannend over verhaalt.
Het geluid van de koekoek komt in verschillende klassieke composities en nog oudere liedjes voor. In eerdere hsftw’s was er al aandacht voor de koekoek en voor het ‘oudste Engelse lied’, uit circa 1250, Sumer is icumen in, met het beroemde: Lhude sing cuccu!
Maar het fraaist roept de koekoek toch bij Händel. Rond 1735 had de componist de gewoonte om tussen de delen van oratoria door zelf het orgel te bespelen. Ik zie het voor me. Het plezier! Dus nu nogmaals de Koekoek en Nachtegaal uit 1739. Volgens sommige historici is het feit dat de koekoek tegenover de nachtegaal geplaatst wordt een verre echo van middeleeuwse volksverhalen (zoals in de veertiende eeuw opgetekend door bijvoorbeeld Geoffrey Chaucer), waarin de eerste vogel voor ontucht staat en de tweede de hoofse liefde representeert.[youtube https://www.youtube.com/watch?v=SetKaceyF0U]
Op 2 mei twitterde beheerder Henk-Jan van der Veen over de eerste koekoek die hij dit jaar hoorde. Dat was in het Koepelbos (Oldeberkoop). Ik was die dag te gast bij boswachter Jose Borsboom in het Bossche Broek. Dat is een schitterend moerasgebied bij Den Bosch. Hier nog geen koekoek, maar wel de kleine karekiet. Je krijgt bijna medelijden met dat dier, en maar fluiten om een partner te vinden, heel erg je best doen om van takjes, modder en spinrag een nest te maken hangend tussen de rietstengels, om dan misschien wel een monster van een koekoeksjong groot te brengen. Volgende week het wonderlijke verhaal van de koekoek. Je weet niet wat je hoort.