[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Zf052uxFF58]
Het is Dag van de Duurzaamheid. En iedereen kan de wereld een beetje redden, wilden Annie Lennox en Dave Stewart (samen Eurythmics) maar zeggen tijdens hun Peace-wereldtournee in 1999. De band deed Europa, Australië en Amerika aan. Telkens wanneer Lennox het nummer I Saved The World Today zong, legde ze het concert even stil en deed een oproep te donoren aan Amnesty International en Greenpeace. Zelf gaf het duo alle opbrengsten van de tour aan de twee organisaties. Nu is peace, vrede, een groot woord dat ik nooit gebruik, maar Lennox en Stewart hebben het wel goed gezien:  er is één planeet aarde en it all goes together. Haast kinderachtig om te zeggen maar oorlog is niet duurzaam. En gevolgen van klimaatverandering zijn in de armste delen van de wereld het moeilijkste op te vangen. Vrijheid van meningsuiting is een recht en noodzakelijk om misstanden aan de kaak te kunnen stellen. Dus er ís samenhang tussen al die ogenschijnlijk afzonderlijke zaken. Zorgen voor het milieu, opkomen voor mensenrechten en strijden tegen armoede, hiv/aids en onderdrukking van vrouwen, Lennox doet het allemaal, ook als de camera niet draait. Van de andere kant wil ze haar sterrenstatus best inzetten als het de goede zaak helpt. Zo protesteerde ze, met heel veel anderen, in 2011 tegen het voorstel van de Britse regering om bossen die in handen van de staat zijn, te verkopen. Dat bleek succesvol; Caroline Spelman, staatssecretaris van Milieu, bood zelfs haar verontschuldigingen aan voor het plan.
Maar wat doet Staatsbosbeheer aan duurzaamheid? Veel, maar een van de interessantste zaken vind ik het gebruik van maaisel voor de productie van zogenoemd graskarton. Uit onze natuurgebieden komen tonnen en tonnen maaisel die vroeger gecomposteerd werden. Waarvoor we overigens moesten betalen, maar dat is niet het ergste. Bij composteren komt CO₂  vrij dat uitstraling van zonnewarmte naar de ruimte belemmerd en dus werkt als broeikasgas. De aarde warmt op met alle gevolgen van dien voor mens, dier en plant.
Nu is compost ook nodig, maar niet in die grote hoeveelheden waarin het nu beschikbaar is. Wat doen we dan met ons maaisel? Het blijkt dat je het na bewerking en gemengd met papiervezel kunt gebruiken voor het maken van karton: graskarton, dat bijvoorbeeld toegepast wordt in het maken van doosjes voor scharreleieren.
Ik bel met Frank van Hedel die zich voor Staatsbosbeheer bezighoudt met ‘innovatieve toepassingen van biomassa’. Want ik begrijp het nog niet helemaal hoe het zit met de CO₂-besparing. Hij legt me uit dat op de plek waar gemaaid is, grassen en andere planten opnieuw uitlopen en zo CO₂ vastleggen. Wat je verbruikt compenseer je zo ook. Dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld het gebruik van plastics uit aardolie -dat wordt helemaal niet gecompenseerd. “Maar eh, Staatsbosbeheer redt de wereld met eierdozen?”, vraag ik Frank. Hij meldt me dat de ontwikkelingen snel gaan. Over vijf tot tien jaar kunnen ook boeken van gras gemaakt worden. “En”, droomt hij hardop, “misschien kunnen we ook wel al dat plastic, voor je laptop en iphone bijvoorbeeld, uit biomassa halen. Zonder dat we regenwouden hoeven te kappen in Zuid-Amerika om aan al die biomassa te komen.”
En dan ben ik weer terug bij Annie Lennox. Je hebt namelijk mensen nodig die heel praktisch iets kunnen, en mensen die inspireren.
Die grote woorden durven te gebruiken. Die durven te dromen van een nieuwe morgen. Duurzamer dan gister.[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Qxu6wJe2ACY]