Het voorjaar is geel. En het allermooiste geel is van de winterakonieten. Ik zag ze, hele tapijten, op de Allersmaborg in het Groningse Ezinge. Staatsbosbeheer heeft daar een prachtige boomgaard (met hele zeldzame rassen) en ik had er mijn eerste snoeiles van beheerder Nico Boele. Het werd een feest en ik heb heel veel geleerd. Daarover volgende week meer. En ooit moet ik vertellen van de mooiste boerderij van Staatsbosbeheer, in Maarhuizen. Dat is op het Hogeland en de klei is er echt grijs en rolt over het geploegde land, tot aan de horizon.
Het belooft prachtig weer te worden dit weekend, en al heb ik geen weides of gaarden, morgen ga ik snoeien -aan mijn twee Japanse kamperfoelies. Die kunnen het lijden, mocht het weer gaan vriezen. Kan het niet laten: vandaag opgestoken dat je die vruchtbomen het beste nu kan snoeien omdat de takken, en de sapstromen daarin, zogezegd op barsten staan. Het is alsof ze door hun drang tot uitbotten, ziektekiemen niet naar binnen laten.
We kunnen weer naar buiten! En daar heb je niks voor nodig. Kijk naar deze meiden, van het Georgische Trio Mandili. Beetje bij een rivier zitten (hoor het water), even langs de weg en dan naar de boomgaard.[youtube https://www.youtube.com/watch?v=VbM2Ivcc3C8]

Met dank aan Katja van Nus voor de muziektip. Zij pleit ervoor om Trio Mandili naar Nederland te halen. Daar sluit ik mij bij aan. Zou Into the Great Wide Open de programmering al rond hebben?