Als Staatsbosbeheerder én zoon van een timmerman ga ik kijken als ik hoor dat een kunstenaar met hout werkt. Sculpturen van Luuk van Binsbergen (1987) zijn nu te zien op Kasteel het Nijenhuis in Heino. Van Binsbergen: “In feite is dat hele beeldhouwen van mij begonnen met het spelen in het bos rond Haaksbergen, waar ik opgegroeid ben. Ik heb eigenlijk altijd bos om mij heen gehad.”  De kunstenaar gebruikt Stihlmotorzaag, hamer en beitel om zijn houten kunstwerken te maken. Soms geeft de ruwe boomstam al aan welke vorm ‘erin zit’. Aan de kunstenaar de taak die eruit te halen. Daartoe moet hij zijn materiaal doorgronden: hoe lopen de nerven, zijn natuurlijke vergroeiingen interessant om mee te werken, levert de bast een fraai contrast met het blanke binnenste. In zijn beste werken ontstaat er een een spanning tussen de grilligheid van de natuur en de sterke vorm die van Binsbergen oplegt aan het materiaal. Dan worden ook schaduw en leegte onderdeel van een ritmisch spel.

Het museum gaf op de benedenverdieping van het kasteel de vrije hand aan kunstenaar David Bade. Het resultaat is nogal luid. Er ontstaan hevige aanvaringen met de oude kunst uit de vaste collectie. Nu hoeft dát voor mij niet zo maar allerlei nieuwe relaties aangaan, dat had ik ook graag gezien bij het werk van Van Binsbergen. Dat staat nu meestal clean tentoongesteld, in een vensterbank of tegen een neutrale achtergrond. Wat zou er gebeuren als je zijn houtwerk op een marmeren tafel zet? Bij een vuurverguld brons, een kristallen luchter, een behangselschildering? Het mag wel wat nou ja, zinnelijker. Dat kan natuurlijk nog steeds -misschien koopt het museum wel iets aan?
Er staat ook werk van Van Binsbergen buiten, in de beeldentuin. Maar daar moet alles concureren met een echt fantastisch beeld: de negentiende-eeuwse berceau (loofgang, of ’tunnel’) van haagbeuk. Als je daar het jargon van de (moderne) kunst op los laat (ritme, open en gesloten vormen, licht en donker, vorm en leegte), dan hebben we een winnaar. Mensenhand en levende natuur. Zo!

Op Kasteel het Nijenhuis is momenteel ook nog een tentoonstelling met werk van Jan Voerman te zien. Zijn stillevens en IJssellandschappen, uit de nalatenschap van Henk van Ulsen (die ‘de stem’ van Staatsbosbeheer was in allerlei producties), zijn stuk voor stuk goed.