[youtube https://www.youtube.com/watch?v=VrMahhudZvo?rel=0]In 1911 verschijnt The Secret Garden van de Engels-Amerikaanse schrijfster Frances Hodgson Burnett. Ik las het boek zo’n tien jaar geleden, en dat was te laat -het deed me niet zoveel. Terwijl ik als kind de verfilming in zwartwit (uit 1949) zag en daar geheel verrukt van was.
In het verhaal wordt de verwende en verweesde Mary Lennox bij haar oom gestald op Misselthwaite Manor. Er wordt haar verteld vooral binnen te blijven, maar de eigenwijze Mary gaat op onderzoek uit. Ze heeft namelijk gehoord dat er een geheime tuin moet zijn op het landgoed. Ooit aangelegd door haar inmiddels overleden tante. Haar rouwende oom sloot de tuin af en verborg de sleutel. Mary’s ‘maatje’, een vriendelijk roodborstje, vindt de sleutel: ze heeft toegang tot de geheime tuin! Met hulp van haar dienstmeisje Martha en haar broer Dickon (een echte nature boy) wordt de vervallen tuin weer een paradijs. Hier doorheen weeft Burnett het verhaal van Mary’s hypochondrische neefje Colin, die na het overlijden van zijn moeder nooit meer buiten kwam en ‘verlamd’ het bed hield. Hij mag mee de tuin in. Catharsis: vriendschap en natuur doen hun louterende werk en Colin geneest van zijn ingebeelde ziekten. (Zoals Mary zelf van een stijfkoppig nest veranderd is in een verstandig en aardig meisje).
Burnett was een aanhangster van Christian Science, waarbinnen voor genezing meer op God vertrouwd wordt dan op medicijnen. Maar in dat licht hoeft The Secret Garden niet gezien te worden. Het boek en de verfilmingen zeggen vooral: van buiten word je beter. De tuin is de schuilplaats voor de geest.
Dit weekend is Bingerden! De mooiste en beste gardenfair van Nederland. Ik koop er elk jaar een blauwe dagbloem. Dat wordt schitterend met die pinks van gister.