[youtube http://www.youtube.com/watch?v=cBVGzf-fFl0?rel=0]Op 22 april is het in Amerika Earth Day. Het is de dag waarop stilgestaan wordt bij de invloed van menselijk handelen op de planeet aarde en alle levensvormen die erop voorkomen inclusief de mens zelf. Wikipedia meldt dat de Dag van de Aarde in 192 landen bestaat, maar in Nederland hoor je er bitter weinig over. Vandaar dat ik er nu maar alvast over begin. Misschien dat deze geweldige documentaire ons wat op weg helpt.
Het is bijzonder inspirerend om te zien wat er wél bereikt is, ondanks alle tegenwerking. De beweging achter Earth Day is het bijvoorbeeld gelukt om MER-achtige procedures in te stellen bij bouwplannen. Ook is er veel gebeurd om clear cutting aan banden te leggen en verantwoord bosbeheer in te voeren.
In deze film heel veel aandacht voor de formidabele Rachel Carson. Zij leverde het onomstotelijke bewijs dat insecticiden (zoals DDT) niet alleen het ‘pestdier’ bestrijden maar een veel bredere dodelijke invloed hebben, zeker als ze in voedselketens terechtkomen (wat meestal het geval is).
Hoe in de natuur alles met alles samenhangt schijnen we steeds opnieuw te moeten uitvinden. Dat komt misschien wel omdat de mens de som der delen, het geheel, zo onbevattelijk toeschijnt. In de documentaire hoor je een astronaut, die de aarde vanuit de ruimte bekijkt, zeggen: “The child now sees its mother”. Maar om te weten dat we allemaal kinderen van de aarde zijn, hoef je echt niet de ruimte in.

Earth Days moet je zien.