Nee, ik vlei mezelf niet met het idee dat mijn bespreking van vorig jaar  (Hoop voor de Toekomst) leidde tot het huidige thema van de Dutch Design Week: Now Future. Die motto’s zijn altijd zo ruim geformuleerd dat ze altijd wel wat met de toekomst te maken hebben, en dat ze altijd wel wat op elkaar lijken. De Design Academy Eindhoven kiest ook elk jaar een eigen leidmotif, dit jaar is dat Self Unself. En dat betekent niks.

De tentoonstelling van examenwerk van de Design Academy Eindhoven blijft een gebeurtenis. Al is het dit jaar wel heel erg binnen de lijntjes. Dat is niet erg. De meeste ontwerpers willen teslotte serieus aan de bak, iets verzinnen en maken waar mensen wat aan hebben. Waar de wereld mee geholpen is. De kandidaten kwamen dan ook opvallend vaak met werk waarin iets gerecycled wordt of waarin onderzocht wordt hoe je efficiënter omgaat met energie of materialen. Verder ook nogal wat aandacht voor digitale media, pers en sociale rollen.  Ik ging op zoek naar poëzie, schoonheid en opwinding. En uiteraard naar hoe deze lichting kijkt naar natuur, platteland en duurzaamheid.
Willem van Doorns werk bestaat in eerste instantie uit een daad: hij ging terug naar de boerderij waar hij opgroeide. Die boerderij heet  -je gelooft het haast niet -Volharding Loont. Voor zijn afstudeerproject gebruikte hij de boerderij als laboratorium en proefstation. Van Doorn wilde uitvinden hoe self-sufficient hij in die omgeving kan zijn. De boerderij als autarkie. Onderzoeksresulaten: een ‘bio-digester’ die afval omzet in energie voor zijn atelier en verder een fris drankje waarin hij berkensap verwerkt. Van Doorn spreekt van ‘een begin’ en dat is spannend.
Nog meer boerenleven bij Matthew Vos. Nou ja, leven. Zijn werk, Do It Yourself Butchering, is een aanklacht tegen de agrarische industrie die de link tussen vlees voor consumptie en het levende dier dat het ‘levert’, doorsneden heeft. Wie kip eet, heeft vaak geen idee van de gruwelen waaruit het ‘productieproces’ bestaat. Vos maakte een soort stand waar je een kip zogenaamd kunt kopen in een doos die even groot is als de ruimte waarin het dier in de industrie leeft. Bijgevoegd is een handige instructievideo voor het zelf slachten van het dier. Allemaal niet heel orgineel, helaas wel kunst die nodig is. Immers voor de meeste kippen is het No Future.

Tristan Girard maakt voorwerpen die heel mooi zijn. Als kind speelde hij in de tuin van zijn grootvader en het contact met de natuur dat hij toen opdeed, inspireert hem als ontwerper nog steeds. Hij stelt zich nu wel de vraag of een designer niet te veel macht over de natuur wil hebben, de natuur naar zijn hand wil zetten. Zijn voorwerpen zijn tenslotte getemde natuur. Ik zie een ‘leerling’ van Sjoerd Buisman.

Een aantal studenten van de richting Man and Leisure onderzocht de pauperkolonie en latere gevangenis Veenhuizen. Thomas Trum, die op de Academy al eerder ervaring opdeed met waterzuivering, kwam op het idee om inkt te maken uit de veenbodem. Zijn pennen heten Turvers. Dat vinden we nou leuk bij Staatsbosbeheer.