[youtube http://www.youtube.com/watch?v=JV_9-ExO19A?rel=0&w=560&h=315]Moeilijke doelgroep, Tony en zijn maten. Want alhoewel echte strandgangers, niet in beweging te krijgen voor natuur.
Maar zouden de gabberrappunks van Coevorduh weten dat ze met hun beschimping van Tony in een vierhonderd jaar oude voornamelijk protestants christelijke traditie staan? Al in de zeventiende eeuw wordt er door grote figuren als Jacob Cats in Zeeland en talloze dominees langs de hele kust, geklaagd over het wangedrag van jongeren die zee en strand opzoeken voor hun zedenloos vermaak. Veel drank, overmatig eten, sexuele uitspattingen en geen eerbiediging van de zondagsrust. En dat allemaal in onze duinen. Je zou bijna denken dat het er gewoon bijhoort.
Ik zie het Tony, ook zonder pilletje of snuifje, zó doen; een ‘ingezouten deerne’ maken. Dat werd al in de zestiende eeuw als volksvermaak beschreven: “De maats nooden hun vrijsters in den Meitijd aan het strand, alwaar zij dan deze onnoozeltjes onverhoeds aangrijpen, opnemen en in zee dragen, en hierop dezelve weder naar de duinen torsen, om ze daar om end om te wentelen en, tot een Spelbesluit, met zand, te zouten.”
De duinen ten westen van Haarlem zouden in de zeventiende nog veel losbandiger vertier gekend hebben. In 1629 verschijnt er een aanklacht over op schrift. De Haarlemse meisjes krijgen spotnamen toebedeeld als Tuymel Aeltje en Duine-Sloofje.
Wat zouden de leden van Coevorduh zelf willen? Iets in de trant van ‘We gaan naar Zandvoort/ Bij de zee!/ Met vader vader met moeder met/ Broertje en met zusje./ Oome Piet, tante Griet/ en het heele familiehusje/ gaat naar Zandvoort bij de Zee!’ Brrr, nee toch? Maar misschien ’s met een boswachter naar een stuivend duin of zo?