Een paar jaar geleden hoorde je wel eens dat je verwelkte chrysanten niet mee mocht geven met het huisvuil en ook niet moest composteren. Ze hoorden thuis bij het chemisch afval, zoveel herbiciden en pesticiden zouden ze bevatten.
Wat er van waar is weet ik niet. Feit is wel dat er in de tuinbouwsector maar ook bij veel tuiniers flink met gif gestrooid en gespoten wordt. Dat gaat hopelijk veranderen. Het ministerie van Economische Zaken geeft namelijk vijf miljoen euro uit aan ‘onderzoek in de biologische sector’. Waarmee zaken bedoeld worden als milieuvriendelijke onkruidbestrijding, stimuleren van bodemvruchtbaarheid en biodiversiteit.
Daarnaast vinden ‘grote jongens’ uit het bedrijfsleven en natuurorganisaties elkaar in het Platform Biodiversiteit, Ecosystemen en Economie(Platform BEE). Dat bekt nou niet echt lekker zo’n naam, maar als ze doen wat ze beloven, pesticide en vervuiling verminderen, wordt het er weer een stuk leefbaarder op voor mens, plant en dier.

Voor oud Staatsbosbeheerder Hans van Hage is dat allemaal allang vanzelfsprekend, die is al jaren eco-bio rozenkweker. Dat wil dus zeggen dat op zijn kwekerij, De Bierkreek, geen chemische bestrijdingsmiddelen worden gebruikt en dat de planten alleen organische mest en regenwater krijgen. Verder is de kwekerij ingericht met zogenoemde containervelden waarbij het water dat de rozen niet opnemen weer wordt opgevangen in bassins.

Van Hage kan geweldig goed vertellen en het draait bij hem nooit om de roos als product alleen. Hij is gegrepen door hoe wonderbaarlijk mooi en complex het planten- en dierenleven om de roos heen in elkaar steekt. Wie alvorens naar spiritus of erger te grijpen eens stilstaat bij een ‘luizenplaag’ ontdekt een wereld vol ‘eten en gegeten worden’, ingenieuze parasitaire trucs en uiteindelijk krijg je oog voor een enorm dynamisch geheel waarbij de boel continu uit evenwicht lijkt te raken maar zich ook weer herstelt.
De Bierkreek laat op zijn website een National Geographic filmpje zien waarin uit de doeken wordt gedaan hoe het leven van sommige ‘plaagdieren’ met elkaar verweven is. Niks minder dan mindblowing.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=vMG-LWyNcAs?rel=0]
Bij de Bierkreek melden ze dat als een roos luizen heeft, zij dat heel vaak gewoon kan verdragen. Als ze weldoorvoed is, groeit ze er gewoon doorheen. Bovendien, wie de laatste luis doodt, haalt zichzelf een nieuwe, zo mogelijk ergere plaag op de hals: trips. Dat zijn plantensapzuigende incontinente groenbewoners die ook best een plekje in het geheel mogen hebben. Maar je wil ze niet uitnodigen door het ze naar de zin te maken. Nu is het zo dat de predatoren van de trips zich voeden met jonge bladluizen. Je snapt het al, als je te grondig bij de luizen begint blijf je bestrijden.

Jaren geleden kocht ik een roos bij Hans. (Ik vermoed dat het een Mme Caroline Testout is). Zij doet het geweldig op wat koemest en vermalen oesters voor de kalk. Ook overleeft ze met gemak temperaturen van min vijftien. Maar toch, ik zou nu bijna gaan hopen op een fikse luizenplaag voor haar. Puur uit interesse.