Wanneer de buschauffeur aanbiedt wel even extra te stoppen en wanneer onze borden je nog in onze oude huisstijl verwelkomen, dan weet je dat je echt op het platteland bent. Of in ieder geval ver van de Randstad.
Een bezoek aan het Moretusbos in Putte (bijvoeglijk naamwoord ‘Puts’), kán met openbaar vervoer, het is wel een onderneming. Maar op een ontzettende druildag is het niet zo erg, in trein en bus te zitten. En wanneer ik de bus uitstap heet niet alleen Staatsbosbeheer mij welkom maar ook ‘De Provincie Antwerpen’. Het halve dorp bestaat uit horeca en er hangt iets onmiskenbaar Vlaams. Fijn!
Het Moretusbos is het achttiende eeuwse parkbos dat hoort bij ‘kasteel’ Ravenhof. Dat laatste ligt op Belgisch grondgebied, het groen is Nederlands.
Van enige faam is De Gloriette, een bonbondoosje van een theekoepel. Uit de rococo en dus zeldzaam in Nederland. Het heeft niet de uitbundige zwier van de zuilen van het toegangshek (‘helaas’ Belgisch) maar het geheel is bijzonder elegant. Alles aan de koepel klopt.
We zullen het dan ook maar een foutje van deze generatie noemen dat de trappen er naar toe veel te robuust zijn uitgevoerd in beton.

Ik vraag me af waarom het Moretusbos niet veel beroemder is, bijvoorbeeld om zijn rododendrons. (Ik ga in ieder geval in juni terug als ze bloeien). In de negentiende eeuw hebben veel lanen hier een onderbeplanting met rododendron gekregen. Het hele karakter van het landgoed veranderde er door: eerst keek je immers door de lanen naar de rest van het park en het omringend landschap, nu wordt het een zeer besloten geheel.
Maar de rododendron, dat is de aard van het beest, houdt zich niet zomaar aan zijn beoogde standplaats. Als je de boel niet heel goed bijhoudt, koloniseert hij alles. Wie in tuinboeken leest hoe je een rododendron moet verzorgen ( “…ze verlangen een humusrijke, vochtige en zure grond, te bereiken door het zeer ruime plantgat op te vullen met een deel van de aanwezige grond, vermengd met etc. etc.) krijgt het idee met een zeer moeilijke soort te maken te hebben.
Nou, dan moet je maar eens in het Moretusbos gaan kijken! Hun aanwezigheid is massive, ik heb er geen beter woord voor. Liefhebbers spreken vertederd over hun ‘rodo’s’ maar ecologen houden het strak bij ‘rododendron’ en kunnen vol afschuw een latijnse toevoeging als ‘catawbiense’ noemen. Die verraadt immers hun exotische oorsprong (bijvoorbeeld Noord Amerika). Dáár ja, daar zijn ze prachtig maar hier… Het is geen vreemdelingenhaat van de ecologen. De rododendron verdringt namelijk allerlei inheemse soorten. Ooit iets zien bloeien onder de rododendron? Precies, dat bedoelen ze.
Maar hier in het Moretusbos, zo goed en kwaad als het kan in toom gehouden door Staatsbosbeheerders, zijn het juwelen.