Dit jaar bestaat Staatsbosbeheer 120 jaar. Een mijlpaal die we zeer zeker niet ongemerkt voorbij willen laten gaan. Om dit te vieren, is er van alles te beleven op 7 september aanstaande; van 10.00u tot 16.00u rondom het 'oude' parkeerterrein bij het Biesbosch MuseumEiland in Werkendam (gemeente Altena). De hele dag worden er voor jong en oud allerlei gratis activiteiten georganiseerd. Zo kun je bijvoorbeeld met een boswachter een wandeling maken over het griendcomplex De Pannekoek of laat je bijpraten over de ontwikkelingen in het natuurontwikkelingsproject de 'kleine' Noordwaard. Van de medewerkers van Staatsbosbeheer, hoor je wat er allemaal komt kijken bij het beheer van zo'n nat en uitgestrekt natuurgebied. Zo ligt er onder meer een surveillanceboot afgemeerd. Ook besteden we aandacht aan het project 'dood doet leven', waarbij we de soorten monitoren die er zoal op een kadaver worden aangetroffen. Kinderen gaan op zoek naar waterdiertjes (stekelbaarsjes, waterspinnen en kevers) en naar dierensporen zoals de bever. Ook mogen ze broodjes bakken.

Ruimte voor de Rivier
Staatsbosbeheer is al lang in de Biesbosch actief met het verwerven van gronden. De eerste aankopen werden verricht aan het eind van de jaren ’50, begin ’60 van de vorige eeuw. Het eerste terrein dat Staatsbosbeheer aankocht , was de Driesen Hennip, een complex grienden westelijk van polder De Dood. Op de meest verscholen plek in die griend broedde destijds een kolonie kwakken en voor die zeldzame reigersoort wilde Staatsbosbeheer een reservaat stichten. Spoedig daarna volgde de aankoop van de Hofmansplaat, de grienden van de Huiswaard, de Kop van de Oude Wiel en in 1962 polder De Dood, inclusief karakteristieke dienstwoning. Thans heeft Staatsbosbeheer ruim 7000 hectare in eigendom in de Biesbosch. In de laatste 20 tot 25 jaar veranderde de Biesbosch drastisch van uiterlijk. Menige landbouwpolder werd omgevormd naar zoetwatergetijdenmoeras, met ondiepe oeverzones. In het begin draaide het vooral om kleiwinning (eind jaren ’90 van de vorige eeuw) gevolgd door Ruimte voor de Rivier, beleid van Rijkswaterstaat, waarbij ruimte werd gemaakt voor toekomstige, hoge afvoeren. De ontwikkelingen in de Noordwaard spreken op dat gebied boekdelen.

Oprichting van Staatsbosbeheer
In de 19e eeuw verkocht de Nederlandse staat woeste gronden. Dat werd mogelijk door de Domeinwet die in 1848 werd ingevoerd. Eind 19e eeuw besloot de regering deze verkooppolitiek te stoppen, Staatsbosbeheer op te richten en tot aankoop en aanleg van bos over te gaan. In verschillende delen van Nederland, met name op de Veluwe en in de duinstreek, was stuifzand een gevaar voor de omgeving en kustverdediging. Lokale overheden hadden te weinig geld om dit gevaar met de aanplant van bos te bezweren. Dus lag er een taak voor de Rijksoverheid en werd in 1899 Staatsbosbeheer opgericht. In de eerste 30 jaar van zijn bestaan bracht Staatsbosbeheer het bosareaal in Nederland weer op peil en werden veel productiebossen aangelegd. Er was in die tijd grote vraag naar hout, bijvoorbeeld voor de mijnbouw. Rond het begin van de 20e eeuw kwam ook bescherming van ‘natuurschoon’ en behoud van ‘natuurmonumenten’ aan de orde. In 1928 werd natuurbescherming officieel de tweede taak van Staatsbosbeheer. Vanaf 1915 adviseerde Staatsbosbeheer Rijkswaterstaat over de beplanting van wegen en waterwegen. Dit groeide uit tot een derde taak: landinrichting. Daarmee hadden we decennia lang grote invloed op de vorming en ontwikkeling van het Nederlandse landschap. Met de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog namen welvaart en vrije tijd toe. Recreatieve voorzieningen treffen werd de vierde taak van Staatsbosbeheer. Gevolgd door het opvangen en in goede banen leiden van de groeiende stroom bezoekers aan de natuur. Daarmee ontwikkelde Staatsbosbeheer zich in de 21ste eeuw tot een multifunctionele organisatie die inmiddels 273.000 hectare grond beheert.