In verband met de slechte kwaliteit van enkele recreatieve voorzieningen in de Biesbosch, heeft Staatsbosbeheer in overleg met de Watersportfederatie, enkele damwanden ontoegankelijk gemaakt. Het gaat om in slechte staat verkerende en uitsluitend over water bereikbare damwanden, die vooral in de zomer door waterrecreanten worden gebruikt om hun boten aan af te meren. Medewerkers van Weg- en waterbouwbedrijf Kragtbouw uit Raamsdonksveer hebben de werkzaamheden aan de Toontjesplaat en de Petrusplaat inmiddels afgerond. De Toontjesplaat is aan een zijde voor ongeveer vijftig procent afgesloten. Bij de graafwerkzaamheden op deze locatie kwamen trouwens drie oude damwanden tevoorschijn. Op de Petrusplaat is ongeveer twintig procent van de bestaande voorzieningen onbruikbaar gemaakt, daarnaast werden er een paar afgebroken en uit de grond stekende grondankers afgezaagd.

Personeel van Kragtbouw werd tijdens de werkzaamheden aangesproken door recreanten, die voor deze ingrepen overigens wel begrip toonden. De slechte kwaliteit van sommige damwanden is immers al langer bekend, maar de recreanten hadden wel een andere invulling verwacht. In het verleden verzorgde Staatsbosbeheer met externe financiële middelen de aanleg van recreatieve voorzieningen in de Biesbosch, maar dat is thans door allerlei ontwikkelingen niet meer mogelijk. Waterrecreatie is in het waterrijke natuurgebied niet meer weg te denken. Het is er eigenlijk ook altijd geweest. Voor de afsluiting van het Haringvliet (1970) lieten waterrecreanten hun bootje tijdens eb ‘droogvallen’. In die dagen keek eigenlijk niemand daarvan op, het was de gewoonste zaak van de wereld. Na de afsluiting werd de (water)recreatie gereguleerd door verordeningen van recreatieschappen en werd er zelfs een nieuw gebied voor de waterrecreatie aangelegd (Aakvlaai). De Aakvlaai ligt in het zuidoosten van de Biesbosch en dient als compensatie voor verloren gegane vaarmogelijkheden in het centrale deel van het bekende zoetwatergetijdengebied.  De aanleg van deze ‘mini Biesbosch’ ging overigens niet van vandaag op morgen. Mede door allerlei ingewikkelde, juridische procedures duurde dat maar liefst 20-25 jaar (…).

Biesboschvaantje
De voorzieningen van destijds zijn echter aan vervanging toe, maar door drastische bezuinigingsoperaties kan Staatsbosbeheer dat niet meer financieren. Het zijn en blijven wel peperdure voorzieningen, want in het algemeen kost een damwand al gauw zo’n 1000 euro per meter. Geleidelijk ontstond bij verschillende instanties (Parkschap, Staatsbosbeheer, Watersportfederatie) het idee om een Biesboschvaantje te introduceren, waarbij recreatieve voorzieningen uit die pot bekostigd zouden kunnen gaan worden. Geen nieuw idee, want zoiets wordt al toegepast in gebieden zoals de Grevelingen en de Marrekrite in de Friese wateren. Voor het laatste gebied kunnen particulieren zelfs wimpels in verschillende grootte on-line bestellen. Het zijn totaal verschillende gebieden en bovendien is het aanschaffen van zo’n wimpel daar een ingeburgerd begrip. Zover zijn we in de Biesbosch nog niet. De inventarisatie van de recreatieve voorzieningen in de Biesbosch heeft aan het licht gebracht dat er sommige in zeer slechte staat verkeerden. Die zijn uit voorzorg ontoegankelijk gemaakt.