De laatste twintig jaar is er in de Biesbosch veel veranderd. De hoge waterstanden in de jaren ’90 vormen de aanleiding. Zo moesten er bijvoorbeeld in 1995 meer dan 200.000 mensen uit het rivierengebied evacueren. Aanvankelijk ging het om kleiwinning in combinatie met natuurontwikkeling. Later werd Ruimte voor de Rivier afgekondigd, beleid waarbij er vooral ruimte werd gecreëerd voor toekomstige, hoge rivierafvoeren.

Doorstroomgebied
Met de gewonnen klei werden de diverse dijktrajecten in het benedenrivierengebied verhoogd en/of verzwaard. Na het afronden van de werkzaamheden kregen de afgegraven landbouwpolders een Biesbosch-achtig uiterlijk met eilanden en ondiepe oeverzones. Voordat de Kort en Lang Ambacht en Ruigten bezuiden de Peerenboom en het Aert Eloyenbosch en Jonge Janswaard in open verbinding werden gebracht met het buitenwater, startte de sanering van de onderwaterbodem. Er werd hierbij vooral gekeken naar de graad van vervuiling. Toen de sanering klaar was, werden de kaden van de genoemde polders in oktober 2007 ‘doorgeprikt’. Twee jaar later vonden we het eerste, nieuw gevormde zandplaatje, vlakbij het Kraaiennest. Daarna volgde het herinrichten van de Kleine Noordwaard, waarbij suikerbieten en graan geleidelijk plaats maakten voor blauwborst, cetti’s zanger en zeearend. Als klap op de vuurpijl volgde er ook plannen voor de resterende Noordwaard, waarbij men in het landbouwgebied bij Werkendam een doorstroomgebied ging aanleggen. Afvoer van rivierwater stond hierbij centraal. In de Bandijk kwamen bruggen en de Nieuwe Merwededijk werd verlaagd tot 2 meter + N.A.P. Deze gigantische klus is in oktober 2015 opgeleverd. Tevens werden de kreken aan de zuidkant van de Noordwaard geopend, waardoor er een aantrekkelijk en bijzonder dynamisch krekenstelsel aan de Biesbosch werd toegevoegd. Huizen in de Noordwaard staan op terpen, net als in de Overdiepsche Polder. Van de week was het hoog water in de Noordwaard, door aanhoudende westenwind. Klik hier voor een impressie van dat hoge water.