Veel mensen denken dat de Biesbosch alleen maar bestaat uit weelderige wilgenbossen en rietkragen. Er ligt echter ook een prachtige reeks aan hooilanden, die vanwege hun floristische waarde inmiddels landelijke bekendheid geniet.

Bloemenrijkdom
“De Hengstpolder en de Kop van de Oude Wiel verkeren in een prima staat” zegt Eddy Weeda van het onderzoeksinstituut Alterra. “Als je op het goede moment deze terreinen bezoekt, dan is de bloemenrijkdom werkelijk overstelpend.” Graslandpolders komen weliswaar in de hele Biesbosch voor, maar de mooiste hooilanden liggen op de oostpunt van het Eiland van Dordrecht. Bijna al dat polderland is eigendom van Staatsbosbeheer. Hooilandpolders worden verpacht aan boeren uit de omgeving die, door het ontbreken van wegen, hun materieel varend aan en af moeten voeren. In de pachtcontracten zijn beperkende voorwaarden opgenomen, zoals het verbod op het gebruik van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen. “De bloemrijke hooilanden op sommige Biesboschpolders zijn inderdaad heel bijzonder” stelt Weeda. “De Hengstpolder en delen van de Louw Simonswaard kleuren in deze tijd helemaal geel, wit, paars, blauw, roze en donkerrood van de wilde bloemen. Het rivierduingrasland op de Kop van de Oude Wiel is ook al zo rijkelijk bedeeld. Er bloeien knolboterbloem, knolsteenbreek, kleine ratelaar, kleine ruit, grasklokje en nog heel veel andere zeldzame en minder zeldzame soorten.”

Standaardwerk
Weeda, auteur van het vermaarde, vijfdelige standaardwerk de Nederlandse Oecologische Flora, publiceerde regelmatig over de wilde bloemen van de Biesboschpolders. “De Hengstpolder en de Kop van de Oude Wiel zijn uiteinden van een reeks graslandterreinen waarvan de Hengstpolder het natte en kleiïge uiteinde geeft en de Kop van de Oude Wiel het droge en uitgesproken zandige uiteinde. Beide terreinen hebben min of meer het karakter van een hooiweide en het bijzondere is dat ze een kalkrijke bodem hebben.” Heeft het zin om dergelijke geïsoleerde ‘vegetatie-eilandjes’ met hand en tand te verdedigen? “Zeker wel,” beklemtoont Weeda. “De Hengstpolder en De Kop zijn de uiteinden van een keten die binnen de Biesbosch goed is te herstellen en omdat zij binnen het rivierengebied liggen, zijn er veelbelovende communicatiemogelijkheden aanwezig. Stap voor stap kunnen verschillende planten zich van hieruit stroomopwaarts vestigen.”