Het observeren van zoogdieren is een lastig karwei. In het terrein geplaatste cameravallen zijn dan een mooi hulpmiddel. “Wij werken ongeveer een jaar in De Biesbosch met cameravallen en dat heeft onverwachte, biologische nieuwtjes opgeleverd” zegt Ronald van Jeveren van de Natuur- en Vogelwacht Dordrecht, terwijl hij zo’n camera aan een boom bindt.

Wissels
De manier van bevestigen is niet altijd hetzelfde. Soms worden de cameravallen op stokken of aan boomtakken gebonden. Het hangt eigenlijk een beetje van de locatie af en in feite kun je overal zo’n cameraval plaatsen. Bij voorkeur wordt zo’n camera bij wissels (vaak door zoogdieren belopen paadjes), planken over sloten of een hol gezet. “Dat is wel waar, maar in De Biesbosch pakt dat anders uit. Hier moet je altijd varen en het is me een keer overkomen dat de boot niet goed was vastgebonden. Er zat toen niets anders op dan het water in te gaan. Een andere keer verloren we een camera door plotseling opkomende waterstanden.” Cameravallen zijn in het algemeen spatwaterdicht, maar niet geheel “waterproof”. Ze zijn bestand tegen een bui regen, maar bij het openen van de camera moet worden voorkomen dat er water binnenkomt. De electronica kan er door beschadigen en in het lenzenstelsel kan condensatie optreden. Er zijn camera’s die alleen foto’s maken en andere die ook kunnen filmen, of die met behulp van voorzetlenzen van dichtbij kunnen fotograferen. Weer andere hebben de mogelijkheid van telecommunicatie waarbij opnamen naar een mobiele telefoon of e-mailadres worden gezonden. “Onze camera’s werken op beweging en warmte. Zo kan er dus een dier achter de camera staan (en niet ervoor), waardoor zo’n apparaat door de uitgestraalde warmte wel in werking wordt gesteld. Dat is allemaal heel leuk, maar bij het controleren van zo’n filmpje zie je dan dus mooi niets of je zit de hele tijd te koekeloeren naar een heen en weer bewegende rietstengel” voegt Van Jeveren er lachend aan toe.

Capaciteit
Ieder filmpje wordt bekeken en beschreven. Soms levert dat, na een week met twee in het terrein geplaatste camera’s, 160 filmpjes op. “We kunnen niet alles bewaren, we schonen regelmatig. Het vergt namelijk nogal wat capaciteit op de computer. Ik denk dat wij onderhand zo’n 800 filmpjes verzameld hebben.De gemaakte beelden zijn niet altijd boeiend, maar het gaat eigenlijk om de spanning.” Sommige beelden brachten toch ook nieuws? “Ja zeker, we zagen ook een wasbeer, een soort waarvan het voorkomen nog niet eerder was vastgesteld. Je vraagt je dan altijd af, is het een solitair, zwervend exemplaar of zitten er meer.” In de Dordtse Biesbosch poseerde zelfs een boommarter voor de geplaatste cameravallen. “Dankzij de inzet van deze camera’s weten we dat dit roofdier nu ook in De Biesbosch huist en zonder die hulpmiddelen was dat onbekend gebleven.Om al die beesten toch een beetje naar de camera te lokken, leggen we er gewoonlijk een peen of een appel bij. Op het filmpje zie je dat zo’n boommarter met een appel in zijn bek vandoor gaat.”