Voor de brandhoutactie in boswachterij De Elzen op het ’t Eiland van Dordrecht hebben zich ruim dertig mensen aangemeld. In totaal gaat het om zo’n 90 kuub brandhout. Als ik aankom staat er al een aardige rij auto’s. Mensen leggen grote stukken hout op aanhangers.

Kloven
“Zelf zagen vind ik het leukst” zegt Alex Dumas uit Papendrecht. “Ik stook graag hout. Bij de actie van vorig jaar bestelde ik 5 kuub, daarvoor moet ik dan een aantal keer heen en weer rijden. Maar dat maakt mij niets uit. Dat hout stoken is bij ons echt een familiegebeuren. Mijn dochter vroeg laatst nog wanneer we weer naar het bos gingen. Zij is er nu niet bij, ze liep vanmorgen nog in haar pyama.” Bram Voncken uit Zwartewaal doet al voor de vierde of de vijfde keer mee. “Je bent hier lekker bij in de weer, zagen, kloven noem maar op. Je kunt dat hout ook in een netje kopen, maar daarmee haal je de charme van het hout stoken wel weg. Met het hout werkt het hier eigenlijk twee kanten op. Jullie willen er vanaf, en wij zijn er blij mee.” De houtliefhebbers komen niet alleen uit de regio. Zo raak ik aan de praat met mensen uit Middelharnis, Den Haag en Capelle. “Toch bestaat het merendeel uit vaste klanten” zegt Eric Baars, beheerder bij Staatsbosbeheer in De Biesbosch. “Voor mij is dit mijn laatste brandhoutactie, ik ga namelijk in een ander district werken. Dichterbij huis, daardoor zit ik hier toch met een zekere weemoed.” Vervolgens vertelt Baars dat er een paar houtkopers speciaal voor deze dag gezamenlijk een vrachtauto hebben gehuurd die staat geparkeerd op het terrein bij de Viersprong. Zij pendelen van deze plek naar de wachtende vrachtauto even verderop. Als die vol is, dan rijden ze de vracht brandhout in een keer naar huis. Ook voor Arend de Bakker uit Middelharnis is heen en weer rijden geen punt. “We nemen onze kinderen mee en maken

er een dagje uit van. Terwijl wij het hout in onze aanhanger laden, klimmen en klauteren zij over het hout.” De aanhanger is vol en nadat zij er een kruiwagen op hebben gebonden met spanbanden rijden ze langzaam over het verharde bospad uit zicht. “Dit is onze dag”, zeggen Ed de Vos en Cees van Loenen uit Zwijndrecht. Kloven vonden zij altijd leuk, maar op den duur werden zij dat toch een beetje zat. De Vos schafte daarom een hydraulische houtklover aan. “Het is even een investering, maar zo’n ding werkt als een speer.” Om het betoog van De Vos te onderstrepen pakt Van Loenen zijn smartphone en laat me plaatjes zien van zijn brandende kachel, zijn voorraad gekloofd brandhout en de hydraulische houtklover. Beurtelings veegt zijn vinger over het beeldscherm. “Als we klaar zijn met kloven, dan stapelen we de boel op ons gemakkie en laten het dan een jaar of twee liggen.”