Het experiment ‘Natuurlijke klimaatbuffers’ op Zuidwest Ameland voert tussen half en eind maart de derde en laatste inrichtingsmaatregel uit. Op experimentele wijze wordt op drie proeflocaties bij de Feugelpôlle substraat aangelegd. Hierop kunnen zich onder andere mossellarven vestigen, die mogelijk uitgroeien tot mosselbanken. Er worden twee types substraat getest: een combinatie met naaldhout en kokosmat en biologisch afbreekbare kratjes gemaakt van aardappelzetmeel. Op donderdag 27 maart plaatsten vertegenwoordigers van de betrokken organisaties het laatste kratje. Het project moet zorgen voor meer kennis over de combinatie van natuurbehoud en kustverdediging van het eiland. In augustus 2012 startten acht landelijke en regionale natuur- en overheidsorganisaties dit experiment.

In 2012 en 2013 zijn de eerste twee maatregelen uitgevoerd. De eerste maatregel betrof het aanbrengen van een kleidam met kleischelpenlaag aan de voet van de Feugelpôlle. De tweede maatregel was het plaatsen van rijshoutendammen. Onderzocht wordt of het laatste deelexperiment samen met de eerder twee genomen maatregelen een natuurlijke klimaatbuffer kan vormen. Doel is dat de Feugelpôlle tijd krijgt om zich aan te passen en oostwaarts te verplaatsen binnen de altijd veranderende Waddenzee. De drie experimentele maatregelen leveren, ook als dat niet lukt, een schat aan informatie op over kustontwikkeling in dit gedeelte van de Waddenzee.

Spreiding kratjes Bij het derde experiment wordt de deskundigheid van Rijkswaterstaat en de kennis van het project Waddensleutels benut. De kratjes zijn eerder ontwikkeld en getest binnen Waddensleutels in samenwerking met bureau Waardenburg. De kratjes komen op drie locaties te liggen. De omvang per proefvlak is 56 meter lang en 25 meter breed. De linker locatie kent de meeste stroming en golfslag, de meest rechtse ligt in een rustiger deel. Het project wil bekijken hoe een mosselbank zich kan ontwikkelen onder deze verschillende condities. De betrokken organisaties monitoren deze en de eerdere twee maatregelen tot 2022.[slideshow]

Onderdeel landelijk innovatieprogramma ‘Natuurlijke Klimaatbuffers’Aan de kust van Zuidwest Ameland ligt De Feugelpôlle. Deze kwelder is een broedplaats van de op één na grootste kolonie grote sterns in West-Europa. Kwelders kunnen meegroeien met de stijgende zeespiegel en kunnen daardoor natuurlijke klimaatbuffers zijn. Door golf- en stroomerosie is inmiddels een deel van De Feugelpôlle verdwenen. Om ervaring op te doen met natuurlijke klimaatbuffers zijn acht partijen (Staatsbosbeheer, Wetterskip Fryslân, Ministerie van I&M, Rijkswaterstaat, gemeente Ameland, programma naar een Rijke Waddenzee, de Waddenvereniging en de vogelwacht Hollum-Ballum) het project ‘Klimaatbuffer Zuidwest Ameland’ gestart. Dit experiment is onderdeel van het landelijk innovatieprogramma ‘Natuurlijke Klimaatbuffers’.

Invloed stroming indrukwekkend Een tussentijdse evaluatie in 2013 liet zien dat de invloed van de stroming indrukwekkend is. De kleischelpen en rijshoutendammen bleken op een aantal plekken niet bestand tegen het aanhoudende geweld van het water. Door een paar kleine aanpassingen met zandzakken en een verbreding van de stroomgaten in de dammen werd de enorme kracht van de zee voor een deel opgevangen. Een nieuw gegraven geul moest voor begeleiding van de afvoer zorgen. De genomen maatregelen hebben de stormen van deze herfst en winter goed doorstaan.

Vervolg Dit najaar is er een symposium over de Klimaatbuffer Zuidwest Ameland. De ervaringen tot nu toe worden gepresenteerd en besproken. Daarbij doen ook de kernvragen zich weer gelden. Zijn natuurlijke klimaatbuffers in dit kustgebied mogelijk in aanvulling op de al geplande kunstmatige ingrepen? En kan de natuur en het toerisme daarin meeprofiteren?

Meer informatie over dit project is te vinden op www.klimaatbuffers.nl en www.rijkewadddenzee.nl