Kleintjes worden groot! Bij de Feugelpôlle is dat heel goed waar te nemen.  De volwassen Grote Sterns hebben het werk er bijna opzitten. De meeste jongen zijn nu al aardig rap en pakken regelmatig de vleugels in plaats van alleen maar de ‘poten’wagen. De ouders vliegen af en aan met dikke, vette haringen om hun jongen maar vol te proppen, omdat ze continu honger lijken te hebben. Maar groot worden kost ook veel energie. Eenmaal voldoende sterk en groot genoeg zullen ze samen met de rest op reis gaan richting de zuidelijke gebieden.

De jonge sterns verzamelen zich aan de westpunt van de kwelder en het is dan ook verwonderlijk om te zien dat de ouders hun eigen kinderen nog steeds herkennen. Wij noemen het een hoop geschreeuw, maar voor de sterns is het een prima communicatiemiddel om elkaar te vinden. Een ander deel van de Grote Sterns met jongen is even verhuisd naar de dijk en hebben zelfs even de weg achter de dijk bezet. Waarom ze dat deden, we weten het niet. Gelukkig zijn ze nu weer terug gegaan naar de kwelder.

Ook dit jaar hebben we met hoogwater te maken gehad,  het was ook spannend of de vogels op de Feugelpôlle daar ook hinder van hebben ondervonden. Maar we kunnen stellen dat het een redelijk broedseizoen is voor de Grote Sterns. Daarentegen hebben de kokmeeuwen net zo als het voorafgaande jaar minder succes. Het aantal jongen van deze vogels is misschien op één hand te tellen. Jammer, want ze spelen wel een hele belangrijke rol bij de bescherming van het broedgebied van de Grote Stern. Deze laatste reageert veel minder of soms helemaal niet tegen de aanvallen van de Zilver- of Mantelmeeuw, die op jacht is naar een jong of eieren. Terwijl de kokmeeuw zo fel is dat deze zijn grotere broer aanvalt en verjaagt.

Hopelijk blijft het volgend jaar ook een interressant broedgebied voor de kokmeeuwen, want zonder deze vogels kunnen we veel minder Grote Sterns verwachten op de Feugelpôlle.[slideshow]