Na weken van jagen, vechten, burlen en paren is de bronst bij de damherten weer ten einde. Dat zo'n periode zeer vermoeiend is zien we juist nu bij de herten: versuft liggen ze in het bos of zwalken over de paden. Het ziet er soms heftig uit, maar na een dag (of enkele dagen) rust zijn de meeste weer hersteld. Bewaar wat extra afstand en hou de hond aan de lijn!

Bronsttijd

Half september horen we het al, de eerste grote herten beginnen dan voorzichtig met burlen. Een geweldig geluid – iets tussen knorren en boeren in – wat op grote afstand te horen is. Vanaf oktober barst de hoogbronst los. De herten zijn dan bijna continu in de weer om elkaar weg te jagen, met elkaar te vechten, op zoek naar beschikbare hinden, druk met het graven van bronstkuilen en uiteindelijk te paren.

Tekenen van de bronst

Overal op de Kop van Schouwen zie je in die periode tekenen van de bronst. De kuilen van waaruit ze hun territorium overzien worden elke dag groter. Ze schuren met hun gewei langs jonge boompjes, ook om hun geur af te geven. En je ziet ze in deze tijd zowel de herten als de hinden overal rennen, jagen en zoeken. Zeker de mannen eten en slapen nauwelijks in deze periode.

Uitgeput

Na ruim vier weken bronst zijn de mannetjes uitgeteld. Kilo’s lichter zwalken ze door het bos of duin op zoek naar een plekje om even bij te komen. Na een dag zijn de meeste wel weer wat hersteld. Een enkeling overleeft de bronsttijd helaas niet. Gelukkig hebben ze de rest van het jaar om bij te komen, tot na de zomer de hormonen weer opnieuw beginnen op te spelen.