Bij prachtige paars gekleurde heidevelden denk je toch al snel aan de hogere zandgronden in het midden en oosten van het land. Maar niets is minder waar! Aan de westkant van Schouwen-Duiveland, op zo'n 2500 meter van het strand, liggen prachtige velden bloeiende struikhei. De grootste velden van Zeeland!

Struikhei

Het is geeneens zo gek dat we de heide zo dicht bij het strand tegenkomen, want heide houdt van schrale zandgrond. Door de successie (verandering in soortensamenstelling door verrijking van de grond in de loop der jaren) zou dit heideveld veranderen in bos. Door de inzet van een kudde shetlanders krijgen grassen en boompjes minder kans om te groeien. Ook worden jonge bomen getrokken en verwijderd om verbossing te voorkomen. Zo houden we deze prachtige paarse bloeiers in stand! En elk jaar verspreidt de plant zich verder over de Vroongronden.

Tweede Wereldoorlog

Al in de 17e eeuw kwam struikhei voor op Schouwen, maar werd daarna door overbegrazing en verstuiving uiterst zeldzaam. Na de Tweede Wereldoorlog kwam de plant weer vaker voor. Het is niet te achterhalen of dit komt door oud zaad uit de zaadbank in de ondergrond wat door graafwerkzaamheden voor onder andere loopgraven weer aan het oppervlak is gekomen, of dat het zaad is meegekomen met de camouflagenetten van de Duitsers. Wel is duidelijk dat de struikhei daarna langzaam maar zeker is uitgegroeid tot een prachtig heideveld met bijbehorende flora en fauna.

Blauwvleugelsprinkhaan en harkwesp

Zodra de heide in bloei staat gonst het van de bijen, de kleine bloemetjes van de hei zitten namelijk vol met nectar. Maar wie goed kijkt ziet tussen de heide, op de open plekken, ook vele andere dieren. De blauwvleugelsprinkhaan komt hier veel voor. Dit is een grijs gevlekte sprinkhaan die in zijn vlucht zijn baby-blauwe achtervleugels laat zien. Op de open plekken gonst het ook van de drukke harkwespen. De vrouwtjes maken nestjes in het zand met in ieder nestje maar één larve die ze prooien brengt (voornamelijk zweefvliegen en andere vliegen). Op hun voorpoten hebben ze grote, harde haren waarmee ze graven in het zand: hun letterlijke harken. Ook zijn dit de plekken waar je de levendbarende hagedis kunt tegenkomen al zonnend in het zand of op een oude boomstam. Wie goed zoekt treft ook de boomkikker aan tussen de heide én hoort de metaalachtige zang van de roodborsttapuit.

Droogte en bloeien

Na de droogte van vorig jaar en dit voorjaar was de vraag of de heide dit jaar weer zo paars zou bloeien. Gelukkig kwam de regen van de afgelopen periode net op tijd, waardoor de heide nu schitterend in bloei staat. De verwachting is dat deze bloei nog een aantal weken aanhoud en langzaam weer wegtrekt richting het najaar.

Zelf kijken

De Schouwse heide is prima te bekijken vanaf het Biesterveldwegje bij Burgh-Haamstede. U kunt hier aan het begin van de weg parkeren en vervolgens over het Biesterveldwegje langs het Gadrabos wandelen. Ter hoogte van de kraal ziet u de velden met bloeiende hei. Blijft u wel op de weg? Het is namelijk niet toegestaan het terrein te betreden.

Met een beetje geluk ziet u ’s ochtends vroeg of ’s avonds een ree of damhert over de hei scharrelen…