Donderdag 4 mei 2023. Het is misschien wel de eerste zwoele avond van het jaar, de lucht kleurt roze en terwijl we naar het westen rijden zakt voor ons de ondergaande zon als een vuurrode bal in de horizon. We zijn op weg in het natuurgebied de Knokkert, ook wel het bos van Erasmus genoemd voor de boomkikker telling van 2023.

De omstandigheden zijn misschien wel optimaal want na een zonnige dag is het nu nog zo’n 18 graden en zojuist hebben een paar regendruppels het landschap verfrist. Om half tien beginnen we in drie groepjes aan de vooraf doorgesproken routes. Langs alle kanten klinkt het bijna oorverdovende geroep van de kikkers al veelbelovend.

De te wandelen routes zijn een uitdaging want de poeltjes, waar de kikkers leven, liggen veelal diep weggestoken in weides die met prikkeldraad zijn omsloten om de ook aanwezige koeien binnen te houden. Gelukkig staat er ondertussen een volle maan aan de hemel zodat we ons nog zonder zaklamp kunnen oriënteren. Aangekomen bij de eerste poel naderen we voorzichtig maar ineens is het stil. Ze hebben ons in de gaten. Erg is dat niet want na een minuutje wachten begint de eerste kikkerman weer voorzichtig aan zijn lied. Daarna volgt de rest; één, twee, drie… daar nog een, en daar… Ik sluit mijn ogen en luister naar alle afzonderlijke klanken.

Deze poel is vorig jaar flink opgeschoond en dat heeft duidelijk resultaat want we horen er hier nu zeven. Vorig jaar toen de poel nog vol stond met opgaande begroeiing werden er hier geen geteld. We lopen naar de volgende put, hier is gekozen om één helft van de put kaal te zetten terwijl op de tegenover gelegen oever de begroeiing is blijven staan. Hier tellen we drie Boomkikkers. Om bij de volgende poel te komen moeten we een stukje door het bos wandelen en de lucht om ons heen is heerlijk zoet. De geur van bloeiende meidoorns, fluitenkruid en hier en daar een zweempje munt.

In totaal worden er deze avond 242 boomkikkers geteld in de Knokkert en dat is een verdubbeling ten opzicht van vorig jaar! Een goed jaar dus voor de boomkikker. Komt dat misschien vanwege het natte voorjaar? Maar misschien zien we ook wel een duidelijke positieve trend die het resultaat is van gerichte beheermaatregelen. En dat zien we gelukkig ook buiten dit mooie gebied want vanuit het hele westen van Zeeuws Vlaanderen horen we de positieve geluiden vanuit de monitoringsgroep. Dit jaar zijn bijvoorbeeld ook op diverse andere locaties voor het eerst waarnemingen gedaan. Laten we hopen dat zich zo blijft ontwikkelen. Aan de inzet van de terreinbeherende organisaties en hun vrijwilligers zal het in ieder geval niet liggen. Chapeau. Waar we in 2011 de eerste boomkikker terug zagen in het gebied lijkt deze zich nu weer definitief te hebben gevestigd.

Tegen middernacht lopen we weer terug naar onze startpositie. In de verte lichten de donderwolken al gevaarlijk op en terwijl we onze bevindingen bespreken barst het onweer ineens met dikke regendruppels uit de lucht.