Essentaksterfte in het Poelbos
Essentaksterfte kroon boom
Het Poelbos is een geliefd wandelgebied voor heel wat Goesenaren en mensen uit de omringende dorpen. Ook andere bezoeken regelmatig het bos, zoals fietsende schoolgaande kinderen en pendelaars tussen Goes en omliggende dorpen. Bovendien ligt er in het Poelbos een MTB-route en is er gelegenheid om paard te rijden. Het bos, dat midden jaren zeventig aangeplant werd, wordt ook qua natuur meer en meer van belang. Naast de poelen met zijn kikkers en salamanders, staat het bos bij mycologen bekend om zijn rijkdom aan paddenstoelen. Een aanzienlijk deel van de in het bos aangeplante bomen zijn essen, een boomsoort, die past in het open landschap van de Zeeuwse kleigronden en het tot voor circa tien jaar uitstekend “deed”.
De laatste jaren echter is een groot deel van de essen in Nederland, maar ook ver daarbuiten, aangetast door de zogenaamde essentaksterfte. Deze schimmelziekte wordt veroorzaakt door het vals essenvlieskelkje, een heel klein zwammetje. De sporen ervan worden door de lucht aangevoerd, landen op de bladeren en komen via de takken uiteindelijk in de stam van de boom terecht. Daar wordt de sapstroom onderbroken en sterft de boom langzamerhand af. Soms is dat duidelijk te zien door de kale, vrijwel bladerloze kruinen, bruine vlekken op de takken of langscheuren in de bast, soms ook niet en blijkt de boom bij nader onderzoek tot in de wortel te zijn verrot. Midden in een bos is dat niet zo’n probleem, maar langs wegen en paden zorgt dit voor potentieel levensgevaarlijke situaties: Het gaat immers om bomen van pakweg 25-30 m hoog (lang), die het plotsklaps kunnen begeven en omvallen.
Bosonderhoud
Gezien de dichtheid aan paden in het Poelbos moet – om ongelukken te voorkomen – het merendeel van de essen verwijderd worden. Dat is een zeer omvangrijke opgave, die vele weken gaat duren. Deze winter gaat dat niet meer lukken; door de weersomstandigheden – lees: de natheid van het terrein – en de aard van de werkzaamheden zouden de bosbodem en de paden onherstelbaar vernield kunnen worden. Daarom is besloten de werkzaamheden over de winter en het vogelbroedseizoen komend voorjaar heen te “tillen” en er in augustus 2022 mee te starten.
Afgesloten en omleiding
Om tot na afloop van genoemde onderhoudswerkzaamheden toch veilig in het bos te kunnen recreëren, wordt een aantal paden, waar de veiligheid niet langer gegarandeerd kan worden, in het bos afgesloten. Met borden worden alternatieve routes aangegeven (zie bijgevoegde kaart; rood zijn delen die worden afgesloten).
Bekijk hier het kaartje Poelbos welke delen zijn afgesloten
geef een reactie
Ben Mietes
Als die zogenaamd zieke Essen van 25m hoogte dreigen om te vallen, waarom zijn er dan nog nooit Essen omgevallen? Waar was het preventief onderhoud?
Dit is dus weer puur bedoeld om bomen te kappen voor de biomassacentrales en flink hiervoor te incasseren.
Ziek word je van dit achterlijk kapitalistisch beheer door jullie! Pure afbraakpolitiek!
Karel Leeftink
Geachte heer Mietes,
Met dank voor en naar aanleiding van uw reactie op mijn blog over de essentaksterfte in het Poelbos en het daarin gestelde is het zo, dat er bij de afgelopen stormen wel degelijk essen zijn “gesneuveld”. Het is alleen maar gelukkig, dat er gezien de geconstateerde aantastingen -tot in de wortels toe- tot nog toe verder geen essen zijn omgevallen. Overigens worden lang niet alle zieke en aangetaste essen weggehaald, alleen die bomen, die langs wegen en paden voor gevaar kunnen zorgen. Daarbij gaat het niet alleen om het daadwerkelijk omvallen van de bomen, maar door het verzwakken kan ook heel makkelijk takbreuk ontstaan met alle gevolgen van dien. U kunt toch moeilijk van ons verwachten dat wij pas ingrijpen nadat er daadwerkelijk ongelukken gebeurd zijn?
Het hout dat na de kap vrij komt wordt gebruikt als plaatmateriaal en voor kleine meubels; resthout en takken blijven in het bos liggen als onderdeel van de ecologische keten.
Alles bij elkaar is het een verlies-verlies-situatie: Het gaat om bomen, die normaalgesproken nog jaren hadden “mee” gekund en een belangrijke rol in het ecosysteem spelen. Financieel is het zo, dat het kappen geld kost, het vervoer ook, het hout van zieke bomen weinig opbrengt en er vaak weer herplant wordt, iets wat uiteraard aanzienlijke kosten met zich mee brengt; de laatste jaren leggen wij er in Zeeland per hectare -vaak noodgedwongen- gekapt hout geld op toe, dus er is geen sprake van “incasseren”. Overigens zou ik graag es met u ter plekke gaan kijken om met u over een en ander van gedachten te wisselen.
Karel