Verwijderen zieke essen uit de Pluimpot (fase II) gaat van start
Zomerbeeld van aangetaste essen
Op heel veel plaatsen in Nederland, helaas ook in de Pluimpot bij Sint-Maartensdijk, zijn de essen getroffen door de essentaksterfte. Deze agressieve schimmelziekte tast de bomen aan waardoor ze langzaam afsterven. In de Pluimpot zijn bijna alle essen ziek met als gevolg dat dode takken kunnen uitbreken of hele bomen opeens omvallen.
Veiligheid
85 – 90 % van de essen van De Pluimpot zijn matig tot zwaar aangetast. Uit de zaagwerkzaamheden van vorig jaar (fase I, het verwijderen van de meest gevaarlijke bomen) weten we dat ook de gezond ogende exemplaren ziek zijn of ziek worden. Omdat vallende takken of omvallende bomen een risico vormen voor de wandelaars zullen we helaas alle essen dan ook moeten verwijderen. Door het verwijderen van de essen dreigt er een waardevolle inheemse boomsoort uit het Nederlandse landschap te verdwijnen.
We zijn als beheerders heel zuinig op de resterende, nog gezonde bomen. Samen met wetenschap en kwekers onderzoeken we of hiermee resistente essen gekweekt kunnen worden om de es voor mens en natuur in Nederland duurzaam te behouden. Op de korte termijn is dat echter geen oplossing voor de essentaksterfte.
Chaos
Door het verwijderen van de vele essen op de dijk en in de bosjes langs de kreek zal het gebied er de komende tijd chaotisch uitzien. De onderbegroeiing van o.a. meidoorn, Spaanse aak en eik zullen tijd nodig hebben om te herstellen. In de ontstane gaten krijgt natuurlijke verjonging een kans, op andere plaatsen zullen we nieuwe bomen en struiken planten. Op de dijk komt struweel en enkele solitaire bomen. Een wandeling door dit natuurgebied zal de komende jaren anders zijn, door deze ingreep is het bos vele jaren in tijd teruggezet.
Speelzone, meer ruimte voor orchideeën en verbeteren zeedijk
Het verwijderen van de essen geeft ook kansen voor het gebied. Het noordelijke bosje wordt een speelzone. Kinderen mogen hier heerlijk spelen in de natuur, glibberen over gladde boomstammen, kriebeldiertjes ontdekken of een hut bouwen met takken. Het orchideeënveld langs de kreek wordt weer vergroot. De zeldzame planten die hier nu al groeien krijgen meer ruimte. De zilte stukjes grasland, direct langs de kreek, met zeekraal en lamsoor, kunnen we hierdoor verbeteren. De dijk krijgt in het zuidelijk deel weer het uiterlijk van voor de watersnoodramp, de populieren blijven, mits veilig, staan.
Werkzaamheden
De boswerkzaamheden zullen plaatsvinden vanaf 8 november 2021 en kunnen tot uiterlijk 15 maart 2022 (start broedseizoen) duren, dit is afhankelijk van het weer: na een periode met regen is de ondergrond te nat en kan er niet gewerkt worden. Hierdoor kan het werk af en toe stil liggen. Gedurende het werk zullen wandelaars en fietsers omgeleid worden.
geef een reactie
Dick
Beste, ik vind het heel erg, het bos is onderdeel ban mijn levenskwaliteit. Ons bezin komt er dagelijks meerdere keren, sporten, hond uitlaten, wandelen e.d.
universiteit Wageningen heeft veel geplubliceerd over aanpak Essentakziekte.
https://www.vbne.nl/productdetails/praktijkadvies-essentaksterfte
Is het toch niet mogelijk om met nieuwe inzichten de bomenkap anders te organiseren om ons bos in enige noemenswaardige staat te behouden voor iedereen die hier nu van geniet?
Gr Dick
Boswachter Marijke Lieman
Dag Dick,
ook wij betreuren deze ingreep: het bos wordt jaren teruggezet in ontwikkeling, voor wandelaars zal het de komende tijd echt wennen zijn, maar we weten dat een bos na zo’n ingreep best snel hersteld en daarbij kost dit Staatsbosbeheer veel geld omdat de prijs van het aangetaste hout niet veel tot niets waard is. Toch hebben we hier moeten ingrijpen, de veiligheid van onze bezoekers staat voorop. En omdat dit maar een smal stukje bos is, ligt elk wandel- en fietspad wel in de valzône van een aangetaste es of iep (iepenziekte). Nu de stormen Eunice en Franklin hier ook nog hebben huisgehouden zijn ook enkele gespaarde bomen gesneuveld. En de vele regen van de afgelopen tijd maakt het er ook niet beter op, maar voor het broedseizoen moet het klaar zijn, daarna is het bos voor de vogels, insecten, dieren etc.
Wij werken samen met de WUR en andere organisaties ten aanzien van ziektes bij bomen, zo ook bij de essentaksterfte. Helaas kunnen wij in dit smalle stuk bos geen risico’s nemen, alle aangetaste bomen (98%) binnen de valzône van de paden moeten verwijderd worden. Veel liever zouden wij het laten de natuur zijn gang laten gaan en af en toe een gevallen boom van het pad verwijderen. Echter wij hebben de plicht om mogelijk gevaarlijke bomen op te ruimen.
Het betere hout gaat naar een plaatselijke meubelmaker, van de lange stammetjes worden bezemstelen gemaakt, resthout gaat naar een zorgboerderij die het verzaagt en verpakt voor de particuliere markt en het takhout blijft achter in het bos. Hierin kunnen straks de vogels schuilen en broeden. Insecten zullen onder het schors een plekje zoeken en paddenstoelen zullen er voor zorgen dat het langzaam verteert wordt.
Laten we hopen op een zonnig en droger voorjaar, hopelijk ontkiemen dan de zaden van alle moederbomen en krijgen planten als aronskelk, speenkruid, look-zonder-look etc een plekje in dit bos. Op plaatsen waar het nodig is, zullen we nieuwe bomen en struiken aanplanten. Op dit moment is het een grote, natte chaos, maar uiteindelijk komt het goed.
Met vriendelijke groeten,
Marijke Lieman
Boswachter Staatsbosbeheer Zeeland
boswachtermarijkelieman
Dag Dick,
ook wij betreuren deze ingreep: het bos wordt jaren teruggezet in ontwikkeling, voor wandelaars zal het de komende tijd echt wennen zijn, maar we weten dat een bos na zo’n ingreep best snel hersteld en daarbij kost dit Staatsbosbeheer veel geld omdat de prijs van het aangetaste hout niet veel tot niets waard is. Toch hebben we hier moeten ingrijpen, de veiligheid van onze bezoekers staat voorop. En omdat dit maar een smal stukje bos is, ligt elk wandel- en fietspad wel in de valzône van een aangetaste es of iep (iepenziekte). Nu de stormen Eunice en Franklin hier ook nog hebben huisgehouden zijn ook enkele gespaarde bomen gesneuveld. En de vele regen van de afgelopen tijd maakt het er ook niet beter op, maar voor het broedseizoen moet het klaar zijn, daarna is het bos voor de vogels, insecten, dieren etc.
Wij werken samen met de WUR en andere organisaties ten aanzien van ziektes bij bomen, zo ook bij de essentaksterfte. Helaas kunnen wij in dit smalle stuk bos geen risico’s nemen, alle aangetaste bomen (98%) binnen de valzône van de paden moeten verwijderd worden. Veel liever zouden wij het laten de natuur zijn gang laten gaan en af en toe een gevallen boom van het pad verwijderen. Echter wij hebben de plicht om mogelijk gevaarlijke bomen op te ruimen.
Het betere hout gaat naar een plaatselijke meubelmaker, van de lange stammetjes worden bezemstelen gemaakt, resthout gaat naar een zorgboerderij die het verzaagt en verpakt voor de particuliere markt en het takhout blijft achter in het bos. Hierin kunnen straks de vogels schuilen en broeden. Insecten zullen onder het schors een plekje zoeken en paddenstoelen zullen er voor zorgen dat het langzaam verteert wordt.
Laten we hopen op een zonnig en droger voorjaar, hopelijk ontkiemen dan de zaden van alle moederbomen en krijgen planten als aronskelk, speenkruid, look-zonder-look etc een plekje in dit bos. Op plaatsen waar het nodig is, zullen we nieuwe bomen en struiken aanplanten. Op dit moment is het een grote, natte chaos, maar uiteindelijk komt het goed.
Met vriendelijke groeten,
Marijke Lieman
Boswachter Staatsbosbeheer Zeeland
Ben
Ow, moet er weer verdiend worden aan kap tbv de biomassacentrales? Vreemd toch dat Staatsbosbeheer de enige instantie nog is die met droge ogen durft te beweren dat de Essentakziekte tot verwijdering van de Essen moet leiden. De rest beweert dat ze die ziekte gewoon overleven. Laat ze met rust!
Boswachter Marijke Lieman
Het hout dat vrijkomt bij de werkzaamheden gaat naar de aannemer die het sorteert naar mogelijkheden. Het dikkere stamhout, mits weinig aangetast, gaat naar een bouwbedrijf die er trappen en meubels van maakt. Van het dunnere hout worden bezemstelen gemaakt. Het resthout gaat naar een zorgboerderij die het verzaagd en in netjes stopt voor consumentenbrandhout. En het tophout en takken blijven achter in het bos als schuil- en broedgelegenheid voor vogels.
In gebieden waar minder paden zijn, kunnen essen blijven staan, daar vormen ze geen risico voor de bezoekers. De bosjes in de Pluimpot zijn maar klein en smal, hier is direct gevaar, dus helaas moeten ze daar weg.
Marijke
boswachtermarijkelieman
Het hout dat vrijkomt bij de werkzaamheden gaat naar de aannemer die het sorteert naar mogelijkheden. Het dikkere stamhout, mits weinig aangetast, gaat naar een bouwbedrijf die er trappen en meubels van maakt. Van het dunnere hout worden bezemstelen gemaakt. Het resthout gaat naar een zorgboerderij die het verzaagd en in netjes stopt voor consumentenbrandhout. En het tophout en takken blijven achter in het bos als schuil- en broedgelegenheid voor vogels.
In gebieden waar minder paden zijn, kunnen essen blijven staan, daar vormen ze geen risico voor de bezoekers. De bosjes in de Pluimpot zijn maar klein en smal, hier is direct gevaar, dus helaas moeten ze daar weg.
Marijke