Als in de winter de polders er wat verveeld bij liggen, de bossen leeg gewaaid zijn en de kreken op betere tijden wachten, is er aan het strand meestal nog wel wat te beleven. In Zeeland is niet heel veel strand in beheer bij Staatsbosbeheer, op de wadden is dat wel anders. Zo zijn vrijwel alle bossen, duinen en stranden op Terschelling van Staatsbosbeheer. Op één van die heerlijk lege stranden heb ik mij rond de kerst kostelijk geamuseerd met bendes schoemrakkers en drieteenstrandlopers...

Allijd in de weer!

Veel zie je ze niet in onze terreinen het zijn immers vooral beestjes van slikken, kwelders en uitgestrekte zandstranden, die drieteenstrandlopertjes. Maar U kent ze ongetwijfeld van winterse strandwandelingen, de kleine, guitige hardlopertjes, mechanische speelgoedbeestjes, die in de vloedlijn naar voedsel zoeken. Niet vies van aas – dode dieren – staan ze soms te wachten op restjes die meeuwen na de maaltijd achterlaten. In een uitgelepelde schelp is immers altijd nog wel wat te vinden. Daarnaast hebben ze stevige, maar gevoelige snaveltjes waarmee ze tot op een diepte van zo’n tweeënhalve centimeter klein spul in de bodem kunnen opsporen. Maar het opvallendst is toch wel hun gedrag bij het zoeken naar prooi in het zich terugtrekkende water nadat zojuist een bende golven aan land gespoeld is. Met tientallen storten ze zich dan in het achterblijvend schuim om op het oog kleine diertjes – wormpjes, slakjes, garnaaltjes – te verschalken. Snelheid speelt daarbij een essentiële rol, de volgende golven komen er immers al weer aan!

Slimme dames

Drieteenstrandlopers zijn overigens diertjes van het Hoge Noorden van Europa, Rusland en Groenland. Zij broeden daar in de uitgestrekte toendra’s. Om in de korte, arctische zomer zoveel mogelijk jongen groot te brengen, worden er vaak twee nesten met eieren geproduceerd. Niet na elkaar, zoals bijvoorbeeld onze merels wel doen, maar tegelijkertijd. Die van het ene worden door vader, die van het andere door moeder uitgebroed. Misschien niet erg romantisch, maar wel efficiënt! De jonge kuikens zijn nestvlieders en al snel zelfstandig. En das maar goed ook, want vanaf eind juli trekken de eersten al weer richting zuiden om aan de kusten van Europa en Afrika de rest van het jaar door te brengen. Die uit Groenland – zo lijkt het althans – gebruiken daarbij Europa als een tussenstop en overwinteren vooral in West-Afrika. Hoe dan ook: Eén al onrust, dus, die drieteentjes……