Ondanks de drukke Oerol week zitten de vogelwachters op de Boschplaat op hun post. Vrijwillige vogelwachter Gert Jan Blankena heeft in mei een week doorgebracht op de vogelwachterspost bij het Amelandergat. Van iedere dag heeft hij een dagboek bijgehouden. Hierbij deel 2 van 7.

Zaterdag 18 mei.

Koude nacht, harde wind uit het noorden, windkracht 5-6, motregen. Zelfs voor de mieren was het te koud om op pad te gaan; we hebben er geen last van gehad. Vanmorgen liepen er maar drie rond. Al vroeg gewekt door overvliegende heli’s, op weg naar booreilanden.

Het uitzicht vanaf de keet is fantastisch. Uit het ene raam de Waddenzee, de monding van de 5^e slenk en het laatste deel van de KBP, vanuit het grote raam kijk je direct op de KBP en op het Amelandergat (en dus ook op Ameland). Vanuit het keukenraam heb je zicht  op de oostpunt van het eiland en op de Noordzee. Een strategische plek ook om de KBP te bewaken, maar bij gebrek aan bezoekers wordt het wel een beetje saai: vanuit de keet is er geen uitzicht op de kwelder en juist daar gebeurt het allemaal. En om dan in de motregen en harde wind buiten te gaan zitten verveelt ook snel. Dus een wandeling gemaakt naar de vorige plekken waar de keet stond.

De betonplaten waarop de keet heeft gestaan liggen er nog, evenals de aangespoelde tafel en de zelfgetimmerde bank. Zowaar vond ik nog een onderdeel van mijn riante zelfontworpen designtoilet terug. Dat kan ook nu weer goed dienst gaan doen. Ook zien we hangpoot, onze gehandicapte bruine kiekendief weer: nog steeds in goede gezondheid! Altijd leuk om zo’n dier te herkennen.

Met laagwater kwam boswachter Joris langs om het gesneuvelde trapje van het stapelbed te repareren. Eén van onze voorgangers was er doorheen gezakt. Die reparatie was wel nodig: om in mijn stapelbed te komen moet je op de leuning van een stoel gaan staan, die vervolgens sterk de neiging heeft om weg te glijden. Vooral op het afzetmoment! Joris moest daarna snel weer weg om nog langs het strand terug te kunnen rijden: de vloed komt op! Zaterdag is een wisseldag  voor de  bezoekers van Terschelling. Er zijn maar weinig mensen die de tocht ‘om de oost’ gaan doen. En met dit weer al helemaal niet. Dus hebben we vandaag helemaal niemand gezien!

Met het hoogwater van 16.00 u hebben we de hoogwatervluchtplaatsen  (HVP’s) geteld op de KBP. Met hoogwater verzamelen de vogels zich in grote groepen om wat te slapen en het  tij af te wachten. We telden zo’n 290 Eiders, 450 Scholeksters, 400 Bonte strandlopers, 120 Rotganzen, 36 Rosse grutto’s, 46 Grote sterns, 2 Kluten, 10 Regenwulpen en één zeehond. Er was nog veel meer te zien zoals Grote sterns, Noordse sterns, Visdiefjes en Dwergsterntjes. Maar door de afstand waren die niet goed meer te tellen.

Aan het eind van de middag vallen er twee platbodems droog: charters van de bruine vaart die vlak onder de kust gaan overnachten. Inmiddels is het avond. De vuurtoren van Ameland doet zijn verplichte drie rondjes. Jacob, onze huismeeuw, houdt het voor gezien: er komt vast geen brood meer uit de keet.